Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

ΓΙΟΥΝΚΕΡ: ΥΠΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ



Η Ευρωζώνη δεν θα ανεχτεί την υπαναχώρηση οποιουδήποτε κράτους-μέλους από τις αποφάσεις που ελήφθησαν στη Σύνοδο Κορυφής της περασμένης εβδομάδας για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, δήλωσε ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Ο κ. Γιούνκερ προέβη στη...
σχετική δήλωση μετά τις συνομιλίες ανάμεσα στο Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ και Ευρωπαίους αξιωματούχους σχετικά με την Ελλάδα, ύστερα από την αιφνίδια απόφαση του Ελληνα Πρωθυπουργού να θέσει σε δημοψήφισμα τη νέα δανειακή σύμβαση για το δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας.


Fimotro

Η Ελλάδα είναι πάνω από το ΠΑΣΟΚ



Ο διασυρμός της Ελλάδος από τον κ. Γ. Παπανδρέου δεν πρέπει να συνεχιστεί ούτε μια μέρα παραπάνω.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οφείλουν να πάρουν επειγόντως τη μοίρα της Πατρίδας στα χέρια τους. Ο κ. Παπανδρέου δεν ασχολείται πια μ’ αυτό το θέμα. Ασχολείται αποκλειστικά με τη δική του προσωπική πολιτική μοίρα.
Όμως η Ελλάδα είναι πολύ Μεγάλη και Ιστορική χώρα για να μπορεί να υποστεί τη διεθνή κατακραυγή που πυροδότησε η τυχοδιωκτική απόφαση του  κ. Παπανδρέου, να την οδηγήσει, αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή, σ’ ένα μακιαβελικής έμπνευσης δημοψήφισμα «ηρωικής» απόδρασης  από τις τεράστιες ευθύνες που τον βαρύνουν.
Για την ώρα, ο επικείμενος  κίνδυνος  χρεοκοπίας της χώρας πρέπει με κάθε μέσο να αποτραπεί. Κάθε στιγμή που περνά τον κάνει ακόμη μεγαλύτερο.
Η 6η δόση του δανείου από την Τρόικα δεν έχει ως γνωστόν καταβληθεί. Ούτε καν αποφασισθεί από το ΔΝΤ, όπου εκείνος μας έσυρε.
Αν αυτό δεν γίνει μέσα στις δεκαπέντε προσεχείς μέρες η Ελλάδα θα κηρύξει αναγκαστικά στάση πληρωμών. Θα χρεοκοπήσει δηλαδή.
Μεταξύ όλων των άλλων απερίγραπτων δεινών, οι μισθοί και οι συντάξεις του επόμενου μήνα (και των επόμενων απροσδιόριστων μηνών και χρόνων)  δεν θα μπορούν να πληρωθούν στους μισθωτούς και συνταξιούχους, παρά σε επίπεδα Βουλγαρίας. Και αν…
Οι ηγέτες όλων των χωρών της Ευρώπης, με πρώτους εκείνους που επί δύο χρόνια εκλιπαρούσε  «να σώσουν την Ελλάδα», είναι έξαλλοι με τον κ. Παπανδρέου. Αλλά και με  την Ελλάδα που αυτός ακόμη εκπροσωπεί. Υπ’ ευθύνη μας. Αλλά κυρίως υπ’ ευθύνη των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Ο Σαρκοζί, λέγεται από τα Γαλλικά Μέσα, ότι έμαθε τις αποφάσεις του Έλληνα πρωθυπουργού από τις τηλεοράσεις της χώρας  του!
Όλα τα ΜΜΕ Ευρώπης και Αμερικής, οι πιο έγκυρες εφημερίδες, τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα, οι πιο επιφανείς δημοσιογράφοι και σχολιαστές,  περιγράφουν,  με τον πιο απαξιωτικό και οργισμένο τρόπο τα περί δημοψηφίσματος του  Παπανδρέου. Η μπάλα όμως παίρνει και την Ελλάδα.
Για «να σώσει το τομάρι του» λένε και γράφουν, θέτει σε κίνδυνο τη Ελλάδα, την Ευρώπη, το Ευρώ και την παγκόσμια οικονομία. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο ανευθυνότητας και αναξιοπιστίας ευρωπαίου πολιτικού ηγέτη.
Υπέκλεψε τις εκλογές  του 2009 με το τεράστιο ψέμα ότι «λεφτά υπάρχουν».
Οδήγησε την Ελλάδα στο ΔΝΤ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ίδια, για την Ευρωζώνη και το Ευρώ, όταν ακόμα μπορούσε να κινηθεί, ως όφειλε, σε καθαρά ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Διέσυρε τη χώρα του παγκοσμίως, ως χώρα απατεώνων, διεφθαρμένων και πλαστογράφων των Εθνικών στατιστικών στοιχείων.
Προσπάθησε διαστρεβλωτικά και μικρόψυχα να επιρρίψει τις ευθύνες των 30 προηγούμενων χρόνων, εκ των οποίων 20 χρόνια κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, αποκλειστικά στην  προκάτοχό του Κυβέρνηση. Οι πάντες όμως θυμούνται ποιος είπε το «Τσοβόλα, δώστα όλα». Τέτοια πολιτική ευθύτητα!
Έγινε το αφελές «παπαγαλάκι» των διεθνών κερδοσκόπων συνομιλητών του, που αξιοποίησαν  την άγνοιά του και τον οδήγησαν να μιλά για Τιτανικούς και περίστροφα, από τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά κανάλια Ευρώπης και Αμερικής.
Εκμεταλλεύονταν   μετά από κάθε τέτοιο σόου, τον «πανικό» που έσπειρε στις «αγορές» και την εκτόξευση  των spreds, των sds, των επιτοκίων.
Ποιοι και πόσα κέρδιζαν κάθε φορά από τη σπέκουλα εις βάρος της Ελλάδας; Πότε και ποιος θα κάνει το λογαριασμό; Έστω κατά μεγάλη προσέγγιση;
Ο κ. Γ.Α.Παπανδρέου έχει μεταβληθεί μέσα σε μια μέρα σε δημόσιο, ευρωπαϊκό και διεθνή κίνδυνο. Γι’ αυτό πρέπει να φύγει, τώρα.
Επί τέλους υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ πολλές και πολλοί σοβαροί βουλευτές και Έλληνες πατριώτες.
Εάν ο ίδιος δεν παραιτηθεί, έχουν εθνικό χρέος να τον εγκαταλείψουν  και να το δηλώσουν με καθαρό, ευθύ και έντιμο λόγο. Η «αποστασία» δεν κρίνεται με βάση το συμφέρον των Παπανδρέου αλλά με κριτήριο το συμφέρον του λαού.
Γιατί πάνω από το ΠΑΣΟΚ υπάρχει η Ελλάδα. Και πάνω από τους Παπανδρέου υπάρχει το παρόν και το μέλλον της  Πατρίδας. Δηλαδή όλων μας. Και των παιδιών μας.

Statesmen.gr

Ο Σαμαράς εγγυάται την “εθνική συνέχεια”



Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, ο Αντώνης Σαμαράς ήξερε ότι το ευρύτερο ακροατήριό του ήταν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Που βρίσκεται σε κατάσταση… προχωρημένης σύγχυσης, ως αποτέλεσμα των πρόσφατων πρωτοβουλιών του Γιώργου Παπανδρέου, και ειδικότερα της απόφασης του Πρωθυπουργού να προχωρήσει στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την έγκριση ή μη της νέας δανειακής σύμβασης της χώρας, μετά το «κούρεμα» του χρέους.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας χαρακτήρισε επικίνδυνη την Κυβέρνηση, και τυχοδιωκτικές τις κινήσεις του Γιώργου Παπανδρέου. Επεσήμανε ότι το Μέγαρο Μαξίμου βρίσκεται σε πανικό, καθώς και ότι η Κυβέρνηση θα πρέπει να φύγει, το συντομότερο δυνατό.
Ο Αντώνης Σαμαράς επανέλαβε ότι οι εκλογές αποτελούν τη μόνη λύση, προκειμένου να οδηγηθεί η Ελλάδα από το χάος του Γιώργου Παπανδρέου, στη δημοκρατική σταθερότητα, και επεσήμανε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας, της ευρωπαϊκής προοπτικής και της αξιοπρέπειας της Ελλάδας.
Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κήρυξε ουσιαστικά έναν «Ανένδοτο» αγώνα, απευθυνόμενος σε όλους τους Έλληνες. Ώστε να διαμορφωθεί μια πλατιά, κοινωνική πλειοψηφία, που θα βάλει φρένο στην πορεία της χώρας προς τον κατήφορο.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Αντώνη Σαμαρά στη σημερινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας:
“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Προχθές, ο Πρωθυπουργός κατέθεσε πρόταση εμπιστοσύνης για την κυβέρνησή του και εξήγγειλεδημοψήφισμαγια τη δανειακή συμφωνία.
* Το πρώτο – η πρόταση εμπιστοσύνης – είναι κραυγή αγωνίας ενός Πρωθυπουργού που νιώθει να έχει χάσει κάθε νομιμοποίηση μέσα στην κοινωνία. Το ζήτησε και τον περασμένο Ιούνιο. Τώρα το ξαναζητάει…
* Το δεύτερο – η εξαγγελία δημοψηφίσματος – είναι απόδειξη έσχατου αδιεξόδου και αποκάλυψηακρότατης ανευθυνότητας.
Εξαγγέλλεται δημοψήφισμα, με το οποίο ο ελληνικός λαός καλείται να απαντήσει, με ένα ναι ή με ένα όχι, πάνω σε μια ευρωπαϊκή συμφωνία, που σήμερα ακόμα…δεν έχει ολοκληρωθεί, δεν υφίσταται, ουσιαστικά δεν υπάρχει!
Και επειδή η συμφωνία αυτή τίθεται ξαφνικά υπό την αίρεση του ελληνικού δημοψηφίσματος, είναι πιθανό να μην υπάρχει ούτε σε δύο μήνες από τώρα.
-Γιατί πώς θα δεχθούν οι τράπεζες εθελοντικό «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων τους, αν δεν γνωρίζουν κατά πόσο το δέχεται η ίδια η Ελλάδα;
-Πώς θα δεχθούν οι δανειστές μας να προσδιορίσουν τους όρους υπό τους οποίους θα μας δανείσουν, αν δεν γνωρίζουν προηγουμένως τι δέχεται και τι όχι η Ελλάδα;
Όλα είναι πια στον αέρα.
Η κυβέρνηση έφερε μια συμφωνία, που η ίδια έσπευσε να την ακυρώσει λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα.
– Αν η συμφωνία ήταν καλή, όπως ισχυρίζεται, γιατί την ακυρώνει τώρα;
– Κι αν δεν ήταν καλή, γιατί την έφερε πανηγυρίζοντας;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Όσο η δανειακή συμφωνία βρίσκεται υπό την αίρεση του ελληνικού δημοψηφίσματος δεν θα κλείσει.
Όμως, όσο δεν κλείνει, δεν μπορεί να τεθεί και σε δημοψήφισμα.
Αυτή η κραυγαλέα αντίφαση δείχνει τον ακραίο πανικό της κυβέρνησης.
Και μια τέτοια κυβέρνηση, σε τέτοιο πανικό, είναι επικίνδυνη και πρέπει να φύγει το γρηγορότερο.
Για να σταματήσουν οι ακραίοι τυχοδιωκτισμοί στην πλάτη της Ελλάδας.
Ο κ. Παπανδρέου έβαλε τη χώρα στο επίκεντρο μιας παγκόσμιας καταιγίδας για το προσωπικό του συμφέρον.
Φτάσαμε στο απίστευτο σημείο οι δικοί του υπουργοί και βουλευτές να του λένε να φύγει και αυτός να παραμένει.
Επιτέλους, τι στόχο έχετε κ. Παπανδρέου; Να διαλύσετε την Ελλάδα;
Αλλά, μας κάνει και μαθήματα υπευθυνότητας. Αυτός που παίζει κορόνα γράμματα το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Γιατί η πορεία της Ελλάδας στην Ευρώπη μας νοιάζει κ. Παπανδρέου…
Εσείς κανένα δεν απασχολείτε πια και σας έχουν ξεπεράσει τα γεγονότα.
Η εξαγγελία δημοψηφίσματος, όμως, είναι κάτι παραπάνω από κίνηση πανικού. Είναι και το άκρον άωτο της ανευθυνότητας.
Καλούν τον ελληνικό λαό να απαντήσει, ουσιαστικά με ένα «ναι» ή με ένα «όχι», σε τι ακριβώς; Σε μια δανειακή σύμβαση που δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν μπορεί πια να ολοκληρωθεί, και που μέχρι στιγμής συνοδεύεται από μια πολιτική, η οποία έχει ήδη αποτύχει πλήρως;
Όμως, οι δανειακές συμβάσεις δεν τίθενται προς έγκριση…
Οι πολιτικές που τις συνοδεύουν τίθενται προς έγκριση!
Η προηγούμενη δανειακή σύμβαση το Μάιο του 2010, δεν ψηφίστηκε ούτε καν από τη Βουλή! Κι όταν άλλαξε, τον περασμένο Μάρτιο με την επιμήκυνση αποπληρωμής και τη μείωση των επιτοκίων, και πάλι δεν κλήθηκε να ψηφίσει η Βουλή. Κι όταν ξανά-άλλαξε το περασμένο Ιούλιο, με τη Συμφωνία που έγινε τότε για μικρότερο «κούρεμα», πάλι δεν ψήφισε η Βουλή…
Αντίθετα, τα μέτρα πολιτικής που δεσμεύεται να λάβει η χώρα, εγκρίνονται από τη Βουλή. Αυτό έγινε το Μάιο του 2010 με το Μνημόνιο. Κι όταν άλλαξαν τα μέτρα πολιτικής και προστέθηκαν νέα, με το Μεσοπρόθεσμο, πάλι ψηφίστηκαν από τη Βουλή.
Εδώ γιατί ακριβώς θα ψηφίσει ο Ελληνικός λαός σε δημοψήφισμα;
Γι’ αυτό που δεν χρειάζεται να ψηφίσει καθόλου;
Ή γι’ αυτό που πρέπει να περάσει οπωσδήποτε από τη Βουλή;
Όποιος θέλει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, διαχωρίζει τη δανειακή σύμβαση από την πολιτικήπου τη συνοδεύει. Και προσπαθεί να αλλάξει την πολιτική αυτή, για να μπορέσει η χώρα να σταθεί στα πόδια της, να πληρώσει τα δάνειά της και να βγει κάποτε από την κρίση.
Αλλαγή πολιτικής είναι αυτό που απαιτούν οι περιστάσεις.
Αλλαγή πολιτικής απαιτεί η Οικονομία και η Κοινωνία.
Η κυβέρνηση εκβιάζει το λαό να αποδεχθεί τη δανειακή σύμβαση και την λάθος πολιτική ταυτόχρονα.
Και διακινδυνεύει, να απορρίψει ο λαός τη λάθος πολιτική και μαζί να απορρίψει και τη δανειακή σύμβαση.
Πράγμα που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ίδια την Ευρωπαϊκή ένταξη της Ελλάδας και την ίδια την υπόσταση της Ευρωζώνης.
Μας ρώτησαν τα ξημερώματα, μετά το υπουργικό τους συμβούλιο, γιατί αγωνιούμε; Δεν θέλαμε δανειακή σύμβαση, και τώρα τη θέλουμε να εγκριθεί;
Το επαναλαμβάνω για να το καταλάβουν ακόμα και κείνοι που βρίσκονται σε πανικό: Η δανειακή σύμβαση ποτέ δεν τέθηκε για έγκριση. Τα μέτρα οικονομικής πολιτικής που τη συνοδεύουν απορρίψαμε και απορρίπτουμε!
Όμως, προσέξτε τι εγκληματικό σοφίστηκε ο κ. Παπανδρέου: Αντί να κάνει τη διάκριση μεταξύ της δανειακής σύμβασης και των οικονομικών μέτρων, ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε οικονομική πολιτική,  ταυτίζει τα δύο μαζί για να δέσει χειροπόδαρα τους Έλληνες στην πολιτική του, εκβιάζοντας τον ελληνικό λαό.
Ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, μας λέει: είτε ψηφίστε μια κι έξω, με ένα «ναι» ή με ένα «όχι» όλα αυτά που σας φέρνω, είτε καταψηφίστε τα και πάρτε την ευθύνη να βγούμε από την Ευρώπη! Ιδού  ο χονδροειδής εκβιασμός.  Δηλαδή μας λέει: Εδώ που σας έφερα, έχετε ανάγκη τη νέα δανειακή σύμβαση, γι’ αυτό εγκρίνετέ την και μαζί εγκρίνετε – θέλοντας και μη -  και την πολιτική που οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο.
Και κινδυνεύει έτσι ο ελληνικός λαός για να απορρίψει την πολιτική που τον οδήγησε σε εφιάλτη, να απορρίψει μαζί και το νέο δάνειο, βυθίζοντας στο χάος και την Ελλάδα και την Ευρώπη. Και εκτροχιάζοντας και την πορεία της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Ποιο, λοιπόν, θα είναι το ερώτημα που θα θέσουν στο δημοψήφισμα;
– Αν οι Έλληνες εγκρίνουν τη δανειακή σύμβαση που δεν γνωρίζουν και που είναι δύσκολο να κλείσει, όσο δεν την εγκρίνουν;
– Αν οι Έλληνες εγκρίνουν τη γενικότερη συμφωνία, που όμως περιλαμβάνει και τις δεσμεύσεις για εφαρμογή μιας πολιτικής που έχει ήδη αποτύχει πλήρως;
– Αν οι Έλληνες εγκρίνουν την παραμονή της χώρας τους στο ευρώ;
Κι αν θέλουν να παραμείνουν στο ευρώ, και να συνεχίσουν την προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά με αλλαγές σε μια πολιτική που ήδη τους οδήγησε σε αδιέξοδο, τι ακριβώς θα ψηφίσουν; Ναι ή όχι;
Η πολιτική ηγεσία μιας χώρας, οφείλει να δίνει επιλογές στον κόσμο για να εκφραστεί. Όχι να εκβιάζει τη θέληση του κόσμου σε πλήθος ερωτημάτων, που όλα θα πρέπει να απαντηθούν μονομιάς με ένα «ναι» ή ένα «όχι».
Όταν θέτεις πολλαπλά διλήμματα σε δημοψήφισμα, και αναγκάζεις τον κόσμο, με ένα ναι ή με ένα όχι, να απαντήσει σε όλα, τότε κάνεις εκβιασμό.
Όταν εκβιάζεις, δεν ζητάς από το λαό να εκφραστεί. Τον πειθαναγκάζεις.
Κι όταν προσπαθείς να πειθαναγκάσεις το λαό, τότε μπορεί να πάρεις την αντίθετη απάντηση απ’ αυτή που περιμένεις…
Να γιατί ζήτησα, χθες, εκλογές πάση θυσία.   Για να πάμε από την αστάθεια και το χάος που μας οδηγεί στη δημοκρατική σταθερότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ένα δημοψήφισμα σε στιγμές κρίσης μπορεί να γίνει μπούμερανγκ, ακόμα κι όταν το ερώτημα είναι σωστό…
Ένα δημοψήφισμα με εκβιαστικό ερώτημα, είναι πιθανό να γίνει μπούμερανγκ, ακόμα κι αν διενεργηθεί σε ομαλές εποχές.
Εδώ έχουμε και τα δύο: εκβιαστικό δημοψήφισμα σε στιγμές κρίσης!
Σε τέτοιες συνθήκες ο λαός δεν απαντάει στο ερώτημα. Απαντάει σε αυτόν που τον ρωτάει, ανεξάρτητα από το τι τον ρωτάει…
Και στον κ. Παπανδρέου πολύ φοβούμαστε τι θα απαντήσει. Το λένε οι δημοσκοπήσεις. Το αποκαλύπτει η καθημερινή μαρτυρία στους δρόμους και τις πλατείες της χώρας.
Κι αυτό είναι μόνο το δημόσιο αίσθημα όπως εκφράζεται ως διαμαρτυρία.
Το βουβό, αυτό που δεν έχει εκφραστεί ακόμα, είναι πιο αρνητικό.
Και τι θα γίνει αν βάζοντας σε δημοψήφισμα τη δανειακή σύμβαση που δεν χρειάζεται καν έγκριση, ή το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, εισπράξει τελικά τη λάθος απάντηση; Τι θα συμβεί τότε; Ποιος θα έχει την ευθύνη;
Να γιατί κατήγγειλα χθες τον τυχοδιώκτη κ. Παπανδρέου.
Οι κίνδυνοι από το δημοψήφισμα-παρωδία, είναι, λοιπόν, τεράστιοι.
Οι άμεσοι ορατοί κίνδυνοι:
– Για 2, τουλάχιστον, μήνες γενικότερη αναστάτωση στις αγορές.
– Ίσως κινδυνέψει η 6η δόση.
– Κι αν βγει «ναι», στο δημοψήφισμα, γίνεται πια δύσκολο να βελτιωθεί η συμφωνία μελλοντικά.
– Ενώ αν βγει «όχι», θα ξεσπάσει σοβαρό πρόβλημα σε όλη την Ευρωζώνη και θα κλονιστεί η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη.
– Κι ακόμα: τι θα συμβεί αν και άλλες χώρες ζητήσουν δημοψήφισμα για να εγκρίνουν τη νέα Συμφωνία για την Ελλάδα;
Καλά, σκέφτηκε κανείς ότι θα βάλουν φωτιά και μέσα στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό; Κι ότι δεν έχει καμία λογική η πρόταση αυτή…
Κι όλοι αυτοί οι κίνδυνοι για οφέλη ανύπαρκτα:
Γιατί τι θα κερδίσει η κυβέρνηση από το δημοψήφισμα; Πόσο θα τη βοηθήσει αυτό να ξεπεράσει την παγίδα της ύφεσης στην οποία η ίδια μπήκε και το αδιέξοδο πολιτικής στο οποίο ήδη βρίσκεται;
Πόσο θα τη βοηθούσε το όποιο δημοψήφισμα, να βγάλει δημοσιονομικά πλεονάσματα του χρόνου, όταν η οικονομία εξακολουθεί να βρίσκεται σε βαθιά ύφεση;
Είναι, λοιπόν, η κυβέρνηση αυτή, εκτός από απελπισμένη και επικίνδυνη.
Γιατί έχει προκαλέσει τόση απογοήτευση στον ελληνικό λαό, τόσο θυμό και τόση οργή, που ακόμα και σωστά πράγματα να πρότεινε, το πιο πιθανό θα ήταν να χάσει το δημοψήφισμα.
Είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να ματαιωθεί το δημοψήφισμα αυτό.
Και η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει! Γιατί είναι επικίνδυνη.
Μάλιστα, μόλις χθες, την ώρα που η ίδια κλυδωνιζόταν με την πρόταση εμπιστοσύνης και οι βουλευτές της διαφοροποιούμενοι προχωρούσαν ακόμα και σε ανεξαρτητοποιήσεις, ακούστε: βρήκαν τότε τη στιγμή να προχωρήσουν σε κομματικές εκκαθαρίσεις στον ευαίσθητο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων!
Θυμίζοντας τις χειρότερες στιγμές του ΠΑΣΟΚ, άλλαξαν δια μιας όλη την ηγεσία του στρατεύματος με απίστευτες βουτιές στην Ιεραρχία.
Αυτό το σημειώνουμε και δεν το συγχωρούμε. Να το ξέρουν…
Και τώρα ο κ. Παπανδρέου έχει το θράσος να μιλάει από πάνω και για «εκτροπή»!
Μιλά για εκτροπή, χωρίς καθόλου ντροπή, αυτός που συμφωνεί σε όλα και ύστερα δεν μπορεί να κάνει τίποτε!
Μιλάει για εκτροπή, χωρίς καθόλου ντροπή, αυτός που αναστάτωσε τις αγορές και ολόκληρο τον πλανήτη,  θέτοντας σε δημοψήφισμα μια συμφωνία που ακόμα δεν υπάρχει.
Μιλάει για εκτροπή, αυτός που βλέπει την κυβέρνησή του να φυλλορροεί. Δεν έχει πείσει τους βουλευτές του και κάνει μαθήματα σε άλλους.
Όμως, υπάρχει εκτροπή!
Το ότι για άλλα εκλέχτηκε και άλλα έκανε.
Το ότι σε άλλα δεσμεύτηκε και άλλα μας φέρνει.
Το ότι επιμένει να κυβερνά, χωρίς ίχνος νομιμοποίησης πλέον…
Το ότι σκέφτεται δημοψηφίσματα και όχι εκλογές, που μόνον αυτές θα επιτρέψουν να εκφραστεί ο λαός.
Γιατί, βέβαια, απ’ όλα αυτά που λέει ο κ. Παπανδρέου ένα μόνο συμπέρασμα προκύπτει:
Προς Θεού να μην γίνουν εκλογές. Τόσο εμπιστεύεται τους πολίτες, τόσο πιστεύει τη Δημοκρατία…Αυτό που φοβάται είναι οι εκλογές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Κατά την αυριανή μου παρέμβαση στη Βουλή, θα τοποθετηθώ αναλυτικά στα της τελευταίας Συμφωνίας για το κούρεμα.
Σήμερα, θέλω να σας μιλήσω για κάτι άλλο, εξ ίσου σοβαρό:
Τα γεγονότα της περασμένης Παρασκευής πρέπει να δώσουν σε όλους μας ένα μάθημα: ότι έχει πια ανατραπεί η παραδοσιακή λογική που θέλει τους πολίτες να αντιδρούν μόνον κάθε τέσσερα χρόνια στην κάλπη των εκλογών.
Η τεράστια κοινωνική δυσαρέσκεια από τα μέτρα της κυβέρνησης, η κόπωση του λαού από τη μάταιη αναμονή για να δει κάποια έστω «χαραμάδα» προοπτικής  για καλύτερες μέρες που δεν έρχονται, η έκπληξη από το γεγονός ότι η Ευρώπη προτείνει για μας τα πάντα εκτός από την αναγκαία Ανάπτυξη και ο απίστευτος οικονομικός μαρασμός μεγάλων πλέον τμημάτων της κοινωνίας μας, έχουν οδηγήσει σε μιαν άνευ προηγουμένου διαμαρτυρία των Ελλήνων, εναντίον ολόκληρου του σημερινού πολιτικού συστήματος.
Πέρα και πάνω από κόμματα, ο κόσμος διαμαρτύρεται για την ταπείνωση διαρκείας που βιώνει.
Σας καλώ να ξεπεράσουμε μαζί τη συμβατική λογική της Μεταπολίτευσης, αναγνωρίζοντας την νέα αυτή πραγματικότητα.
Φοβάμαι ότι όποιος δεν το κάνει, σε λίγο θα αισθάνεται αυτό-εξόριστος, ακόμη και μέσα στην ίδια την εκλογική του περιφέρεια.
Οφείλουμε, λοιπόν, να μάθει ο κόσμος ότι απέναντι από τον κ. Παπανδρέου υπάρχει μία Παράταξη, η δική μας Παράταξη, που νοιώθει και τον πόνο του κόσμου και τα αίτια του πόνου αυτού. Συνειδητά και χωρίς τον «ξύλινο» λόγο μιας εποχής που έχει πια πεθάνει.
Ότι υπάρχει μια Παράταξη, η δική μας Παράταξη, που μπορεί να προσφέρει άλλο δρόμο. Και που ζητά τη στήριξη όλων των Ελλήνων πολιτών, χωρίς τα υποκριτικά κουστούμια του ξεπερασμένου κομματικού φανατισμού.
Αυτή η Παράταξη δεν ήταν, άλλωστε, εκείνη που προέβλεψε το στείρο, το άγονο και το επικίνδυνο αυτής της πολιτικής;
Αυτή δεν είναι που έγκαιρα πρότεινε δύσκολα μέτρα, ναι, αλλά με ταυτόχρονη Ανάπτυξη; Ώστε η Ελπίδα να μην χαθεί από το λεξιλόγιο ενός λαού που κοντεύει να πέσει σε μαζική κατάθλιψη…
Ας το καταλάβουμε καλά, μια για πάντα: χωρίς Ελπίδα και χωρίς προοπτική Ανάκαμψης, η οργή των δρόμων θα συνοδεύει από ’δω και πέρα τα βήματα και των 300 της Βουλής. Και θα γίνει το νέο μόνιμο και φοβερά επικίνδυνο χαρακτηριστικό της πολιτικής μας ζωής.
Γι’ αυτό και θα απευθυνθώ σήμερα και σε εκείνους που είχαν διαφωνήσει μαζί μας όταν αρνηθήκαμε να ψηφίσουμε το Μνημόνιο.
Πίστευα πάντα, βαθιά μέσα μου, ότι καμιά κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να υποβάλει το λαό σε συνεχείς θυσίες χωρίς αντίκρισμα και χωρίς ελπίδα.
Δύο χρόνια αργότερα, μόνον όποιος εθελοτυφλεί, δεν το βλέπει…
Ή, λοιπόν, θα αντιμετωπίσουμε τη νέα πραγματικότητα κοιτάζοντάς την στα μάτια, ή τα γεγονότα θα ξεπεράσουν όλους μας!
Γι’ αυτό και όλοι θα έπρεπε να μου ζητούν, όχι να συνταχθώ με την κυβέρνηση αυτή, αλλά να αποφύγω κάθε ταύτιση μαζί της.
Προσχωρώντας στη λογική της «συγκυβέρνησης» και συμμαχώντας κι εγώ με τη λάθος πολιτική – την αποδεδειγμένα πια, για όλους, λάθος πολιτική – θα μετέτρεπα αυτόματα τη Νέα Δημοκρατία σε ένα κόμμα που ούτε διδάχθηκε από το χθες, ούτε προσαρμόστηκε στο σήμερα, ούτε επαγρυπνά για το αύριο.
Όταν, επομένως, ζητούμε εκλογές, δεν το κάνουμε μόνον διότι κυριαρχεί μια αδιαμφισβήτητη δυσαρμονία λαού και κυβέρνησης.
Ούτε γιατί αποσυντονίζεται η δημόσια διοίκηση και το κράτος σε τέτοιο βαθμό που τίποτε πια δεν δουλεύει.
Αλλά γιατί πίσω από το σκηνικό αυτό, παραμονεύουν κίνδυνοι για τον τόπο.
Από την εξάρθρωση και των πλέον υγιών επιχειρήσεών μας, μέχρι και την αδυναμία μας να ζητήσουμε τα αυτονόητα, όπως είναι η αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Φανταστείτε να είχαμε ψηφίσει πέρσι το Μνημόνιο…
Που θα βρισκόμασταν σήμερα; Θα είχαμε συμπαρασυρθεί στο ίδιο βάραθρο που καταρρέει η Κυβέρνηση.
Φανταστείτε να είχαμε δεχθεί να προσυπογράψουμε το λάθος στη συνέχεια. Να είχαμε δεχθεί να συγκυβερνήσουμε χωρίς αλλαγή πολιτικής.
Που θα βρισκόμασταν σήμερα;
Θα ήμασταν κι εμείς μπλεγμένοι στα τυχοδιωκτικά παιγνίδια του κ. Παπανδρέου!
Σκεφτείτε να τον είχαμε ακολουθήσει, στην ίδια Πολιτική.
Αν σήμερα μπορούμε να λέμε ότι «εμείς δεν είμαστε ίδιοι με αυτούς», αν σήμερα μπορούμε να δώσουμε μια διαφορετική Προοπτική, είναι γιατί εμείς, στη Νέα Δημοκρατία, τολμήσαμε να εναντιωθούμε από την αρχή στην ολέθρια πολιτική του.
Κι αν σήμερα κερδίζουμε συνεχώς σε αξιοπιστία, είναι γιατί δεν το κάναμε με το γνωστό, με τον εύκολο, λαϊκίστικο τρόπο. Δεν είπαμε «όχι σε όλα».
Συμφωνήσαμε με κάθε τι σωστό.
Αλλά αρνηθήκαμε ως το τέλος το λάθος.
Δεν προσυπογράψαμε το λάθος.
Αλλά και δεν τάξαμε «λαγούς με πετραχήλια» σε κανένα.
Το λέω και σήμερα. Δεν δίνω καμία υπόσχεση που δεν μπορώ να τηρήσω.
Να το θυμάστε: η μόνη υπόσχεση που έχουμε δώσει ως σήμερα είναι για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους πολύτεκνους.
Υπόσχομαι, όμως, ότι θα αγωνιστώ -και θ΄ αγωνιστούμε μαζί- να αλλάξει η πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα, για να μπορέσει η Ελλάδα να πιάσει τους στόχους της και να βγει από την κρίση και τη μόνιμη επιτήρηση. Με δύο βασικές προτεραιότητες: την Ανάκαμψη και τη διατήρηση της κοινωνικής Συνοχής.
– Να βάλουμε την οικονομία να δουλέψει.
– Και να κρατήσουμε την κοινωνία μας ενωμένη.
Θα αγωνιστώ για να δημιουργηθεί ένα κίνημα μέσα στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στον Ευρωπαϊκό νότο, για μια διέξοδο από τον κρίση με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη.
Θα αγωνιστώ για να βρούμε συμμάχους, εντός κι εκτός Ευρώπης. Και ετοιμάζω ταξίδια εντός κι εκτός Ευρώπης.
Γιατί αυτή η λογική διεξόδου με Ανάκαμψη, δεν είναι μειοψηφική.
Αρχίζει να γίνεται πλειοψηφική.
Και πολύ σύντομα μπορεί να γίνει κυρίαρχη.
Κι αν επιτραπεί στην Ελλάδα να ανακάμψει, τότε όλα τα άλλα θα αρχίσουν να βρίσκουν το δρόμο τους.
Αυτό μπορώ να κάνω και θα το κάνω.
Αυτό μπορεί να γίνει. Κι είναι το μόνο που μπορεί να γίνει…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Προχθές, είπα ότι «ο κύκλος της σημερινής κυβέρνησης έκλεισε».
Τώρα πια, μετά την ολέθρια πρωτοβουλία της να ζητήσει δημοψήφισμα,  τελειώνει!
–Καθήκον δικό μας, να ανοίξουμε το δρόμο για το πιο αυθεντικό και ακίνδυνο δημοψήφισμα: τις εκλογές!
– Καθήκον δικό μας, να πείσουμε όλη την κοινωνία και να ανοιχθούμε σε όλη την κοινωνία.
– Καθήκον δικό μας, να αποδείξουμε ότι «δεν είμαστε ίδιοι».
Δείξαμε ότι ξέρουμε που πατάμε και που πάμε. Όλες οι εκτιμήσεις μας επαληθεύθηκαν. Όλες οι προτάσεις μας δικαιώνονται.
Ακόμα και εκείνοι που μας πολέμησαν, παραδέχονται σιγά-σιγά ότι είχαμε δίκιο.
Μερικοί δεν βρήκαν το θάρρος ακόμα να το πουν. Άλλοι το παραδέχονται δημόσια…
Προσπάθησαν να μας αμφισβητήσουν, προσπάθησαν να μας απομονώσουν, προσπάθησαν να μας βάλουν κι εμάς «στο κάδρο της αποτυχίας προσπάθησαν να μας τορπιλίσουν. Απέτυχαν σε όλες τις προσπάθειες!
Και με την πρόταση για δημοψήφισμα-παρωδία, έπεσαν οι μάσκες, φάνηκε πόσο ανεύθυνοι και επικίνδυνοι ήταν εξ αρχής.
Φάνηκε και μέσα στην Ελλάδα και εκτός…
Πριν λίγους μήνες, όταν πρωτομιλήσαμε για εκλογές, ήμασταν μόνοι.
Τώρα όλοι προσβλέπουν σε εκλογές λύτρωσης από την ανίκανη και επικίνδυνη κυβέρνηση.
Μέχρι πριν λίγους μήνες, πολλοί έλεγαν ότι πρόωρες εκλογές θα αποσταθεροποιούσαν τη χώρα.
Τώρα η πρόταση για δημοψήφισμα μετά από τρείς μήνες προκαλεί τη μεγίστη αστάθεια. Και οι άμεσες εκλογές μοιάζουν με λύτρωση.
Λύτρωση για τον τόπο. Λύτρωση για την Οικονομία. Λύτρωση και για την Ευρώπη, που πανικοβλήθηκε με τα νέα καμώματα του κ. Παπανδρέου.
Αλλά και λύτρωση για πολλούς βουλευτές του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Που δεν βλέπουν την ώρα να πάψουν να στηρίζουν μια τόσο επικίνδυνη κυβέρνηση.
Φανταστείτε τι θα γίνει, αν έχουμε μπροστά μας πάνω από δύο μήνες προεκλογικού πυρετού, ενόψει ενός τυχοδιωκτικού και διχαστικού δημοψηφίσματος…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τώρα, η Νέα Δημοκρατία έχει ταυτόχρονα και το πολιτικό και το ηθικό πλεονέκτημα:
Πρώτα να ενώσουμε τον κόσμο, πείθοντάς τον για την πολιτική μας.
Κι ύστερα να μπορέσουμε να κυβερνήσουμε, και να αλλάξουμε όλα αυτά που πρέπει.
Μιλάω γι αυτά που προκαλούν αγανάκτηση στον κόσμο.
Γι αυτά που προκαλούν απελπισία στα νέα παιδιά.
Γι αυτά που διαλύουν κάθε μέρα τη μεσαία τάξη.
Γι αυτά που σπαταλούν το δυναμισμό και λεηλατούν τον πλούτο της χώρας.
Δεσμεύομαι σήμερα, μπροστά σας, για πράγματα ταπεινά και πράγματα μεγάλα:
– Τα πιο ταπεινά: να κάνω ό,τι μπορώ, να τα δώσω όλα – να τα δώσουμε όλοι, όλα – για να υπάρξει Ανάκαμψη και διατήρηση της Κοινωνικής Συνοχής.
– Και το πιο μεγάλο: Να προστατέψω ανυποχώρητα, το εθνικό συμφέρον, το δημόσιο συμφέρον και την εθνική κυριαρχία.
– Και το πιο άμεσο: να διώξουμε όλοι μαζί μια κυβέρνηση ανίκανη και επικίνδυνη. Που όσο μένει, τόσο ζημιά κάνει στην Ελλάδα.
Τώρα, όλοι οι Έλληνες προσβλέπουν σε μας για ένα πράγμα τουλάχιστον: να μην αφήσουμε τον κ. Παπανδρέου να πάρει μαζί του την Ελλάδα στο γκρεμό!
Ο αγώνας μας θα είναι ανένδοτος και ενωτικός.
Σε όλους απευθυνόμαστε, ανεξάρτητα από το τι ψήφιζαν στο παρελθόν, ανεξάρτητα από το τι τους πλήγωσε στο παρελθόν.
Δεν ποντάρουμε σε κάποιον ή σε κάποιους. Ποντάρουμε στο μέλλον του τόπου. Πιστεύουμε στο μέλλον του τόπου. Και θα κάνουμε τα πάντα για να βρει η Ελλάδα το δρόμο για αυτό που μπορεί και γι’ αυτό που της αξίζει.
Δεν είμαστε πια απλώς ένα κόμμα της Αντιπολίτευσης, που σύντομα θα γίνει κυβέρνηση.
Είμαστε η Παράταξη που απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες, πιστεύει στις δυνάμεις τους, και τους συσπειρώνει όλους για να κτίσουμε μαζί το μέλλον του τόπου αυτού.
Είμαστε η εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας, της Ευρωπαϊκής προοπτικής και –πάνω απ΄ όλα- της Αξιοπρέπειας της Πατρίδας μας!
Ανοίγουμε τα μάτια τα αυτιά και τις καρδιές μας στον κόσμο.
Σηκώνουμε τα μανίκια και μπαίνουμε στη μάχη.
Στη μάχη για να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα!
Στη μάχη για να φύγει η επικίνδυνη κυβέρνηση…
Στη μάχη για να ξανά-στήσουμε τον τόπο στα πόδια του.
Στη μάχη όχι εναντίον κάποιων.
Αλλά στον αγώνα που εμπνέει και ενώνει όλους.
Ώστε να ξαναπάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας,
Και να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στον Ελληνικό λαό!”.

Statesmen.gr

Οι Αμερικανοί μιλούν για “μπλόφα” του Γιώργου



Το μεγάλο αμερικανικό ειδησεογραφικό δίκτυο CNN, εισέβαλε… ξαφνικά στα σπίτια μας, πριν από περίπου 20 χρόνια, όταν ο Πίτερ Αρνέτ μας μετέφερε τις εικόνες από τον Πόλεμο του Κόλπου. Σχολιάζοντας παράλληλα τις κινήσεις των αμερικανικών στρατευμάτων κατά του Σαντάμ Χουσεϊν, για την «απελευθέρωση» του Κουβέιτ.
Έκτοτε, οι φιγούρες του Λάρι Κινγκ, της Κριστιάν Αμανπούρ και πιο πρόσφατα του Ρίτσαρντ Κουέστ έγιναν εξαιρετικά οικείες. Όπως καθιερώθηκε στη συνείδηση του μέσου Ευρωπαίου τηλεθεατή και το «ηθικό πλεονέκτημα» του CNN έναντι των άλλων μεγάλων τηλεοπτικών δικτύων, σε επίπεδο εγκυρότητας και αξιοπιστίας.
Προϊόντος του χρόνου βέβαια, για το σκέλος της αξιοπιστίας εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά, καθώς τοCNN δεν άντεξε στον πειρασμό να εξελιχθεί σε «συμπλήρωμα» της εξωτερικής πολιτικής τουState Department.
Αυτό ωστόσο, δεν αναιρεί την προνομιακή ευχέρεια του CNN να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες. Και να τις διαβάζει σωστά. Ίσως λοιπόν θα πρέπει να δώσουμε ξεχωριστή σημασία στο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε σήμερα το CNN, αναφορικά με τους λόγους που οδήγησαν τον Γιώργο Παπανδρέου στην απόφαση να ζητήσει δημοψήφισμα.
«Προφανώς μπλοφάρει. Και πιέζει με το δημοψήφισμα την Ευρωπαϊκή Ένωση για καλύτερα deals για την Ελλάδα», αναφέρει το CNN σε σημερινό δημοσίευμά του. Προσθέτει μάλιστα πως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ανακοινώσεις του Γιώργου Παπανδρέου από την Αθήνα, ήρθαν λίγα μόλις 24ωρα πριν από τη Σύνοδο του G20 στις Κάννες, και αφού πρώτα είχαν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.


Statesmen.gr

«Δραχμές υπάρχουν», το νέο σύνθημα του ΓΑΠ



Share
 Η φθινοπωρινή αντεπίθεση του πρωθυπουργικού επιτελείου θα ολοκληρωθεί σε πρώτη φάση με το λανσάρισμα του νέου συνθήματος: «Δραχμές υπάρχουν». Θα κόβουμε όσες χρειαζόμαστε και θα περνάμε ΓιΑΠικα.
 Με ισοτιμία 1 δραχμή ανά 696 ευρώ άσε τους πτωχούς  Γερμανούς να τρέχουν. Δραχμές υπήρχαν μέχρι που ένα ”πειραγμένο” ΑΤΜ έδωσε ευρώ σε ένα «Κινέζο» Πρωθυπουργό, υπάρχουν (στις συλλογές των συλλεκτών) και θα υπάρχουν μέχρι ο ήλιος να γίνει πρασινότερος.
Πολλά όμως έχουν γραφεί και ειπωθεί για τους πραγματικούς στόχους του αΓΑΠητού πρωθυπουργού μας. Χθες όμως «καρφώθηκε». Αυτό επιθυμεί επακριβώς. Να μιλά  για δημοψήφισμα στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ και να ταράζει συθέμελα το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, να φτερνίζεται και να πέφτει η τιμή του χρυσού, να τουμπάρει από το ποδήλατο και να παρασύρει τις αναδυόμενες οικονομίες, να χάνεται με το κανό στα νερά του Αιγαίου και να συνεδριάζει πανικόβλητο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Ο Ομπάμα είναι έξαλλος γιατί τον είχε υποτιμήσει. Είναι αργά. Ο ΓΑΠ είναι ο νέος πλανητάρχης.
Ποιος θα τολμήσει να τον αποκαλέσει ξανά Γιωργάκη; Στη συνεδρίαση της G-20 δεν έχει κληθεί να συμμετάσχει, αλλά να προεδρεύσει. Παράλληλα θα έχει την ευκαιρία να τους επεξηγήσει την θεωρία του περί  οικονομικού Χάους. Οι Σουηδοί ετοιμάζονται πυρετωδώς  να του απονείμουν το Νόμπελ Οικονομίας,  οι Ταλιμπάν πυροβολούν στον αέρα από ενθουσιασμό για την καταστροφή του δυτικού κόσμου και η Έλσα ψάχνει να βρει αν είναι μακρινή συγγενής της Καϊλή με τόσο προφανή ομοιότητα.
Η ευφυής Έλσα ήταν η πρώτη που κατάλαβε τη διεθνή ακτινοβολία του ηγέτη και έσπευσε ταπεινά να συνταχθεί με το Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, σε πλήρη ταύτιση και αρμονία με τους ψηφοφόρους της στην Αργολίδα. Δεν θέλει εκλογές και έτσι έρχεται σε πλήρη ρήξη με την Ντόρα που δεν βλέπει την ώρα να τους συντρίψει όλους στις κάλπες.
Ευτυχώς που υπάρχει και η Scarlett για να ξεκουράζεται το μάτι μας
Πίσω όμως από κάθε μεγάλο ηγέτη κρύβεται ένας μεγάλος Καρχιμάκης, ο οποίος  απευθυνόμενος στους βουλευτές είπε επί λέξη: «κάποιοι χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες και εκδότες θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση». Καλό είναι πάντως όταν τσακωνόμαστε με πρώην συνοδοιπόρους να κρατάμε ένα υψηλό επίπεδο, όπως το ποσοστό των εργαζόμενων στο Δημόσιο με καταγωγή από το Νομό Λασιθίου.
Ενώ κάποιοι άλλοι, ζώντας στον απατηλό και όμορφο  κόσμο του «πολιτικού προδέρμ» χτίζουν «συναινετικό προφίλ» ενώ έχουν πάρει «φωτιά τα τόπια».
Μετά τους Γερμανούς και οι Ιρλανδοί φαίνεται πως βρήκαν λάθος στα «βιβλία» τους, με αποτέλεσμα να μειωθεί μονομιάς το ιρλανδικό δημόσιο χρέος κατά 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ, καθώς εντοπίστηκε -έστω και καθυστερημένα- μια λανθασμένη λογιστική εγγραφή. Όπως ανέφερε το ιρλανδικό υπουργείο Οικονομικών, το συγκεκριμένο κονδύλι είχε εγγραφεί στο παθητικό του κρατικού προϋπολογισμού για το 2010 όχι μία φορά, αλλά δύο.
Τώρα που πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο  ο δικός μας ΥΠΟΙΚ , μήπως να ρίχναμε και εμείς μια ματιά  στο χρέος μας. Όλο και κάποιο «λάθος», αν και δεν το συνηθίζουμε, μπορεί να έχουμε κάνει. Επίσης να τιμολογήσουμε την «τεχνογνωσία» που έχουμε προσφέρει διαχρονικά με το «μαγείρεμα» των οικονομικών μεγεθών  και να το μειώσουμε περαιτέρω. Στο τέλος θα φτάσουμε σε ένα χρέος της τάξης του 9% του ΑΕΠ, από σεβασμό στη Γερμανία που έχει 8%. Πριν ξανακοιτάξουμε το χρέος, είναι επιτακτική ανάγκη να καταγράφονται “δυναμικά” και όχι στατικά  οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
“29 κατασκευαστές Εξαπτερυγίων” επιμένουν ότι το μέγεθος είναι αντιστρόφως ανάλογο του ελλείμματος…
Μικρός Οδυσσέας

Antinews

Διαδοχή αλά Θάτσερ στο ΠΑΣΟΚ



Τον Νοέμβριο του 1990, η Μεγάλη Βρετανία και κατ’ επέκταση η Ευρώπη, έζησε ένα πολιτικό «τέλος εποχής», που έμελλε να σημαδέψει το μέλλον της ηπείρου μας, μέχρι και σήμερα. Η Μάργκαρετ Θάτσερ είδε το Συντηρητικό Κόμμα της Αγγλίας να της γυρίζει την πλάτη. Και προκειμένου να μην υποστεί την προσωπική ατίμωση της απώλειας της ηγεσίας από τον Μάικλ Χέζελταϊν, ιστορικό και επίμονο αντίπαλος δέος της, έπραξε το… αδιανόητο.
Προτίμησε να μην αντιμετωπίσει η ίδια τον «Ταρζάν» της βρετανικής πολιτικής ζωής, σε μια αναμέτρηση που πιθανότατα θα κέρδιζε οριακά, και θα οδηγούσε τους Τόρις σε διάσπαση. Παραιτήθηκε, και παραχώρησε τη θέση της στον άχρωμο Τζον Μέιτζορ. Ο οποίος κέρδισε τον Χέζελταϊν, και κράτησε το οικόσημο των Τόρις, για λογαριασμό του θατσερισμού.
Το αφήγημα διαδοχής της Μάργκαρετ Θάτσερ στην ηγεσία των Βρετανών Συντηρητικών…σκανδαλίζει ως προς τις ομοιότητες που δείχνει να έχει με τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα του ΠΑΣΟΚ. Και τις αποφάσεις που έχει μπροστά του ο Γιώργος Παπανδρέου.
Οι εκτιμήσεις εκείνων που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τα υπόγεια ρεύματα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι, από τη στιγμή που φαίνεται να επήλθε ο δεύτερος, ή μάλλον τρίτος, συνυπολογίσουμε και την αποτροπή διάσπασης του 2008, μεγάλος συμβιβασμός με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο Πρωθυπουργός δεν θα χάσει την ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνησή του, τα μεσάνυχτα της Παρασκευής.
Αυτή η εξέλιξη ωστόσο, ενδεχομένως θα έχει ελάχιστη σημασία για το μέλλον του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Αν γυρίσουμε το πολιτικό ρολόι στη Μεγάλη Βρετανία του 1992, ποιος αποκλείει την πιθανότητα ο Γιώργος Παπανδρέου να ακολουθήσει το παράδειγμα της Μάργκαρετ Θάτσερ; Και προκειμένου να μην ακρωτηριαστεί το ΠΑΣΟΚ, να θυσιαστεί ο ίδιος;
Σε μια τέτοια περίπτωση βέβαια, θα πρέπει να αρχίσουμε από τώρα να αναζητούμε πρόσθετες ομοιότητες, στο σημερινό πολιτικό προσωπικό του ΠΑΣΟΚ. Ποιος θα μπορούσε λοιπόν να είναι ο… Μάικλ Χέζελταϊν του Κινήματος; Και κυρίως, ποιος θα εξελιχθεί στον… Τζον Μέιτζορ του ΠΑΣΟΚ; Ο ευρών την απάντηση κερδίζει και τον ακριβή χρόνο διεξαγωγής των πρόωρων εκλογών.

Statesmen.gr

«Ομοφωνία» επιδιώκει ο Λευκός Οίκος


Για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη

Ο Λευκός Οίκος επισήμανε σήμερα ότι θα επιδιώξει την «ομοφωνία» όσον αφορά την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, στο πλαίσιο της αρχόμενης συνόδου κορυφής της G20 στις Κάννες της Γαλλίας.

«Ο σκοπός μας για εκεί, την G20, είναι να προκύψει μια ομοφωνία, δεδομένου ότι αποτελεί ένα εξαιρετικό φόρουμ γι' αυτού του είδους τις διαβουλεύσεις», δήλωσε στην Ουάσινγκτον ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζέι Κάρνεϊ.

Ο Κάρνεϊ προέβλεψε ότι η απόφαση του πρωθυπουργού Παπανδρέου να διοργανώσει ένα δημοψήφισμα «θα βρεθεί στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων στις Κάννες».


Newsbeast.gr

Αυξάνουν οι άστεγοι



thumb
Συγκλονιστικά στοιχεία έδωσε στη δημοσιότητα η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Κλίμακα», σύμφωνα με τα οποία αυξήθηκε κατά 20% με 25% ο πληθυσμός των αστέγων «νέας γενιάς», καθώς η ανεργία πλήττει όλες τις ηλικιακές ομάδες, όχι μόνο τις ευπαθείς, και όλα τα επαγγέλματα. Η Άντα Αλαμάνου, υπεύθυνη της ΜΚΟ «Κλίμακα», που συγκέντρωσε στοιχεία για τους άστεγους στη χώρα μας, ανακοίνωσε ότι η οικονομική κρίση και η ανεργία έχουν διαφοροποιήσει το θέμα των αστέγων και ποιοτικά και ποσοτικά. Βάσει εκτιμήσεων, ο πληθυσμός των αστέγων έχει αυξηθεί το τελευταίο τρίμηνο κατά 20% με 25%. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στους ανθρώπους που μένουν στον δρόμο, αλλά και γι’ αυτούς που οι συνθήκες διαμονής τους είναι ακατάλληλες.
 Π.Σ

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Αρχειοθήκη ιστολογίου