Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Η “ταμπακιέρα” για την ελληνική κρίση



Την Παρασκευή, 13 Ιανουαρίου, οι διαβουλεύσεις μεταξύ της Ελλάδος και των δανειστών της, σταμάτησαν.
Αντικείμενο της διαπραγμάτευσης είναι η διαγραφή 100 δις. ευρώ από συνολικό χρέος 350 δις. ευρώ.
Μια γρήγορη σύγκριση των αντίστοιχων μεγεθών, δείχνουν τη σοβαρότητα του ελληνικού ζητήματος, είναι όμως παράλληλα και ενδεικτική του γενικότερου προβλήματος της Ευρώπης:
Ελλάδα: ποσοστό χρέους 160%, επί του ΑΕΠ, με βαθμό της οικονομίας της στο C, που σημαίνει στην πραγματικότητα (εθελοντική) χρεοκοπία.
Πορτογαλία: ποσοστό χρέους 106% με βαθμό ΒΒΒ.
Ιρλανδία: ποσοστό χρέους 106% με βαθμό ΒΒΒ.
Ιταλία: ποσοστό χρέους 121% με βαθμολογία ΒΒΒ.
Ισπανία: ποσοστό χρέους 67,4% με βαθμολογία Α.
Βέλγιο: ποσοστό χρέους 94,6% με βαθμολογία ΑΑ.
Γαλλία: ποσοστό χρέους 86,8% με βαθμολογία ΑΑ+ (αντί ΑΑΑ).
Αυστρία: ποσοστό χρέους 72,3% με βαθμολογία ΑΑ+ (αντί ΑΑΑ).
Φιλανδία: ποσοστό χρέους 50,2% με βαθμολογία ΑΑΑ.
Ολλανδία: ποσοστό χρέους 65,5% με βαθμολογία ΑΑΑ.
Γερμανία: ποσοστό χρέους 86,8% με βαθμολογία ΑΑΑ.
Μάλτα: ποσοστό χρέους 66,3% με βαθμολογία Α.
Σλοβακία: ποσοστό χρέους 44,9% με βαθμολογία Α+
Λουξεμβούργο: ποσοστό χρέους 19,7% με βαθμολογία ΑΑΑ.
Εσθονία: ποσοστό χρέους 6% με βαθμολογία ΑΑ
Κύπρος: ποσοστό χρέους 64% με βαθμολογία ΒΒΒ.
Η Ελλάδα, προφανώς στη χειρότερη θέση, θα μπορούσε να οδηγηθεί σε επιλεκτική χρεοκοπία από τις 20 Μαρτίου, οπότε θα πρέπει να πληρώσει 14,5 δις. ευρώ, από τα χρέη της, αν ναυαγήσει η υπόθεση του PSI. Κάτι που όλοι απεύχονται στην Ευρώπη και στον Ατλαντικό.
Οι πιστωτές της Ελλάδος, δέχθηκαν να ανταλλάξουν τα ελληνικά ομόλογα, με λήξη από 5-10 χρόνια, έναντι νέων ομολόγων με τριακονταετή διάρκεια. Θα εισπράξουν,  μάλιστα, για αντάλλαγμα ποσό ύψους 30 δις. ευρώ σε ομόλογα αντίστοιχου μεγέθους, από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF). Η ιδέα είναι τα επιτόκια των νέων ομολόγων να είναι πιο χαμηλά τα πρώτα χρόνια και να αυξάνονται ανάλογα με την ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας, τα επόμενα χρόνια.
Η Αθήνα είχε συμφωνήσει για ποσοστό 3%, που οι πιστωτές το θεωρούν μικρό και αντιπροτείνει ποσοστό 5%. Κάτι που αναλογεί σε πραγματικό κούρεμα του χρέους, σε ποσοστό 60%, που μπορεί να αγγίζει έως και το 80%.
Όλα αυτά εξελίσσονται με μεγάλες δυσκολίες για τη χώρα μας. Εδώ που φθάσαμε τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Το PSI πετυχαίνει, οπότε προχωράμε στην εφαρμογή της Συμφωνίας των Βρυξελλών και μέχρι  τέλη Απριλίου, θα έχουμε εκλογές, ή αποτυγχάνει, οπότε οι εκλογές πρέπει να προκηρυχθούν άμεσα.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, μια νωπή εντολή του λαού, θα δώσει άλλη δύναμη και διαπραγματευτική ισχύ στην κυβέρνηση που θα προέλθει από τις εκλογές.

Statesmen.gr

Τρία αγκάθια στην έκθεση BlackRock



 Λουκάς Παπαδήμος και Γιώργος Προβόπουλος δεν επιτρέπουν διαρροές αλλά οι «ράμπο» της BlackRock μιλούν στους οίκους αξιολόγησης

Τρία αγκάθια στην έκθεση BlackRock
Του Λουκιανού Κάλλιμπαν
Τρεις… «σκελετούς» στο μπαούλο του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος βρήκαν οι ελεγκτές της BlackRock, οι οποίοι έλεγξαν τις τράπεζες και συνέταξαν ειδική έκθεση για την Τράπεζα της Ελλάδος η οποία θα κοστίσει συνολικά στο σύστημα περί τα 15 δισ. ευρώ.
Το περιεχόμενο της έκθεσης έχει κλονίσει τους τραπεζίτες, τον άνθρωπό τους, τον μεταβατικό πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμου, αλλά και τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γεώργιο Προβόπουλο. Σύμφωνα με απολύτως εξακριβωμένες πληροφορίες, οι ελεγκτές της BlackRockέχουν καταθέσει το πόρισμά τους, έχει γίνει η μελέτη της έκθεσης και έχει επιβληθεί αυστηρή απαγόρευση σε οποιαδήποτε διαρροή.
Οι ειδικοί της BlackRock όμως δεν έχουν τέτοιου είδους απαγορεύσεις και δεσμεύσεις. Γι’ αυτό κι έχουν μιλήσει σε στελέχη οίκων αξιολόγησης, όπως είναι η “Standard & Poor’s” λίγο πριν από την αξιολόγηση των ευρωπαϊκών χωρών.
Τρία ευρήματα
Όταν μιλούν για την ελληνική κρίση αναφέρονται και στην επικείμενη κρίση του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα και χρησιμοποιούν τρία επιχειρήματα:
1. Τα προβλήματα του προκαλούν τα μετοχοδάνεια, τα οποία μοιράστηκαν αφειδώς σε φίλους και κολλητούς (σ.σ. φώναζέ με Λαυρέντη) αλλά δεν εξυπηρετούνται.
2. Οι οξυνόμενες επισφάλειας από δάνεια που βρίσκονται ήδη στα «κόκκινα» και δεν εξυπηρετούνται.
3. Οι συνέπειες της υποκεφαλαιοποίησης μετά τις μειώσεις στα assets και την ανώμαλη προσγείωση του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
Από κει και πέρα, ωστόσο, προκύπτουν και ερωτήματα. Οι εμπειρογνώμονες της BlackRock κάνουν αυτές τις διαπιστώσεις και δεν αποκλείουν ντόμινο εξελίξεων στο τραπεζικό σύστημα.
Η “Bain” και οι Τούρκοι
Την ίδια στιγμή, η Τράπεζα της Ελλάδος έρχεται να αναθέσει σε μια ακόμα ξένη εταιρεία συμβούλων, τη “Bain & Co” τη διαδικασία υποβολής επιχειρηματικών σχεδίων των εμπορικών τραπεζών ως το 2013, καθώς και τα σχέδια ενίσχυσης της κεφαλαιακής βάσεώς τους. Τυχαίο;
Μήπως είναι σύμπτωση ότι η “Bain & Co” δραστηριοποιείται έντονα στην Τουρκία;
Μήπως επίσης είναι σύμπτωση πως για μία από τις τρεις τράπεζες που είναι στα «κόκκινα» σύμφωνα με τη “BlackRock” υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από το τουρκικό Μετοχικό Ταμείο Στρατού (που αποτελεί και την τρίτη ισχυρότερη οικονομική δύναμη της γείτονος);
Συνδέεται όλο αυτό παιγνίδι με τις υποθηκεύσεις εδαφών που προορίζονται για γεωργική, βιοτεχνική και βιομηχανική εκμετάλλευση;
Κι αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι πίσω από την Τράπεζα της Ελλάδος κρύβονται πλέον διά Νόμου οιεμπορικές τράπεζες, οι οποίες συμμετέχουν και ελέγχουν το μετοχικό της κεφάλαιο αντί του κράτουςκάτι πολύ σοβαρό παίζεται…
Αναμένονται υπεύθυνες απαντήσεις από τόσο από τον κ. Λουκά Παπαδήμο, όσο και από τον κ.Γιώργο Προβόπουλο. Κι αυτό θα πρέπει να γίνει γρήγορα πριν αρχίσουν να μιλούν κακές γλώσσες από τις τρεις «κόκκινες» τράπεζες ή από κάποιες άλλες που δεν μπορούν να προχωρήσουν στα κοινά τους όνειρα. Κρίμα δεν είναι;



Newsbomb.gr.

Η Γαύδος, το άλλο μας Καστελλόριζο




Ν. Λυγερός



Το θέμα της ΑΟΖ δεν αναδεικνύει μόνο την σημασία του Καστελλόριζου, αλλά κάθε ακριτικού νησιού της Ελλάδας. Μια από αυτές τις σημαντικές περιπτώσεις είναι και η Γαύδος. Με τη Γαύδο εμπλέκεται, φαινομενικά, μόνο και μόνο η Λιβύη, λόγω γεωγραφίας. Μόνο που στην πραγματικότητα η υπόθεση του Καστελλόριζου με την Τουρκία επηρεάζει και την υπόθεση της Γαύδου με την Λιβύη. Η ιδέα είναι απλή. Η παθητική στάση με το πρώτο θέμα έχει επιπτώσεις και στο δεύτερο. Αφού η αμφισβήτηση προκαλεί την αμφισβήτηση του άλλου, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε το πρόβλημα αντίστροφα και να αρχίσουμε την μελέτη του προβλήματος της Γαύδου, για να έχει επιπτώσεις σ' εκείνο του Καστελλόριζου. Διότι οι θέσεις της Τουρκίας και της Λιβύης δεν είναι απόλυτα συμμετρικές. Ενώ η Τουρκία είναι αρνητική με τα πάντα στο Αιγαίο, η Λιβύη αποδέχεται την ΑΟΖ της Κρήτης. Κατά συνέπεια, αν ακολουθήσουμε τη γενική στρατηγική μας μέσω της θεωρίας παιγνίων, δεν θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε μία διπλωματική αντιπαράθεση και να ανοιχθούμε με τις χώρες που έχουν μία πιο θετική αντιμετώπιση προς εμάς. Συνεπώς, η υπόθεση της Γαύδου προσφέρει περισσότερες δυνατότητες εξ αρχής. Επιπλέον, με τα ίδια δεδομένα όσον αφορά στη τάξη πραγμάτων στη Λιβύη, το έδαφος είναι πιο πρόσφορο για περισσότερες κινήσεις και μάλιστα πιο ευέλικτες. Διότι ακόμα κι αν υπάρχει μία ενδιάμεση κατάσταση, αυτή δεν είναι πια τόσο μονοκόμματη de facto και δεν μπορεί πλέον να είναι τόσο κάθετη. Για όσους πιστεύουν ότι το θέμα της Γαύδου είναι ασήμαντο, αρκεί να αναρωτηθούν γιατί είναι σημαντικό για τη Λιβύη κι η απάντηση είναι απλή, αφορά και την περιοχή και το μέγεθος της περιοχής. Η Γαύδος μπορεί να έχει έκταση μόνο 29 τετραγωνικά χιλιόμετρα και να βρίσκεται μόνο 26 ναυτικά μίλια νότια της χώρας των Σφακίων, κι όμως το δικό της απέραντο γαλάζιο προβληματίζει. Η εξήγηση δεν είναι δύσκολη. Η ΑΟΖ δεν αφορά αποκλειστικά το μήκος, λόγω των 200 ΝΜ, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Η ουσία της ΑΟΖ είναι το εμβαδόν. Έτσι, η συμβολή της Γαύδου, μέσω της μέσης γραμμής, δεν είναι μόνο τα μισά από τα 26 ΝΜ. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα ολόκληρο μέτωπο με αυτό το πάχος. Όταν ξέρουμε, λοιπόν, πόσο σημαντική είναι η πετρελαϊκή δραστηριότητα σε αυτήν την περιοχή, κατανοούμε απόλυτα το μέγεθος του προβλήματος. Αρκεί να υπενθυμίσουμε τη διαπραγμάτευση της Κύπρου με την Αίγυπτο, για να επινοήσουμε πρακτικά την αξία της μέσης γραμμής στον καθορισμό των συνόρων των ΑΟΖ. Όλα αυτά τα στοιχεία αφορούν το πλαίσιο της υπόθεσης, αλλά δεν μπορούμε να εξετάσουμε το πεδίο δράσης, δίχως ν' αναφερθούμε στο πρόβλημα της οικονομικής δραστηριότητας. Όντως όλα αυτά τα στοιχεία δηλώνουν πόσο σημαντική πρέπει να είναι όχι μόνο η υποστήριξη της οικονομικής δραστηριότητας της Γαύδου, αλλά κι οι επενδύσεις που πρέπει να γίνουν σε αυτό το νησί. Η συντήρηση μία φθίνουσας κατάστασης δεν επαρκεί. Για να έχει μέλλον το θέμα της ΑΟΖ και να είναι δυναμικό το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, πρέπει να επενδύσουμε στους ανθρώπους μας στη Γαύδο.



Αρχειοθήκη ιστολογίου