Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Η στρατηγική σημασία της επίσκεψης Σίμον Πέρες στην Αθήνα



Share
Η έλευση του Ισραηλινού προέδρου Σιμόν Πέρες αύριο για τριήμερη επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά κινήσεων που επιβεβαιώνουν την αμοιβαία βούληση για εμβάθυνση των διμερών σχέσεων.  Αυτό τονίζουν διπλωματικές πηγές, οι οποίες υποστηρίζουν ότι η ελληνοϊσραηλινή συνεργασία, παρά τα ανοιχτά μέτωπα που διατηρεί το εβραϊκό κράτος, έχει τις προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε σταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή. Σημειωτέον ότι πρόκειται για την πρώτη επίσημη επίσκεψη προέδρου του Ισραήλ στην Ελλάδα.
Το υψηλό ενεργειακό διακύβευμα και η συνεργασία Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας σε αυτόν τον τομέα, εκτιμούν αρμόδιοι παράγοντες εξηγώντας το σκεπτικό περί «σταθεροποιητικού ρόλου», θα οδηγήσουν κάποια στιγμή την Αίγυπτο και τον Λίβανο σε ανάγκη συνεννόησης ώστε να καταστεί δυνατή και για αυτούς η αξιοποίηση των κοιτασμάτων που βρίσκονται στα σύνορα των όμορων ΑΟΖ. «Αν όντως στην περιοχή υπάρχουν τα αποθέματα που υπολογίζεται ότι υπάρχουν, είναι πολύ μεγάλα για να μην υπάρξει συνεννόηση», λένε, «παρά το είδος των πολιτικών δυνάμεων και των καθεστώτων που αναδύονται στις χώρες αυτές, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις σχέσεις τους με το Ισραήλ». Αυτή είναι μια σχετικά αισιόδοξη εκτίμηση που βασίζεται στο ρεαλισμό τον οποίο υποτίθεται θα επιβάλει το συμφέρον, ωστόσο αυτό προϋποθέτει ότι η κατάσταση στη Συρία δεν θα τινάξει τελικά στον αέρα όλη την περιοχή.
Στη Συρία διεξάγεται ένας πόλεμος μέσω τρίτων (proxy war), όπου η Δύση, η Ρωσία, το Ιράν, τα σουνιτικά κράτη του Κόλπου και το Ισραήλ έχουν εμπλακεί σε μια βρόμικη σύγκρουση με άδηλο τέλος.
Αν, επιπλέον, το Ισραήλ αποφασίσει να χτυπήσει το Ιράν, παρότι οι Αμερικανοί προσπαθούν να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές τους, η ευρύτερη περιοχή θα εισέλθει σε ακόμα πιο ανεξέλεγκτη φάση. Βλέποντας τι γίνεται στη Συρία, ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι θα σημάνει ένα στρατιωτικό χτύπημα στο  Ιράν.
Σε αυτό το εύφλεκτο πεδίο, οι ελληνοϊσραηλινές σχέσεις έχουν προφανή σημασία, παρότι ίσως ακούγεται οξύμωρο να υποστηρίζει κανείς ότι (με δεδομένα τα ισραηλινά ανοιχτά μέτωπα) η διμερής συνεργασία μπορεί να αποτελέσει περιφερειακό παράγοντα σταθερότητας, όπως προαναφέρθηκε ότι πιστεύουν Ελληνες διπλωμάτες. Οι ίδιοι άνθρωποι έλεγαν ότι η Αθήνα επιχειρεί εδώ και πολύ καιρό να οικοδομήσει ένα σταθερό πλαίσιο στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ που δεν θα επηρεάζεται από τις διακυμάνσεις στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις, οι οποίες δεν είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουν σε διαρκή κατάσταση όξυνσης. Σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ Αγκυρας και Τελ Αβίβ ίσως να μην υπάρξουν, είναι πιθανό όμως η πραγματικότητα της περιοχής να οδηγήσει τις δύο πλευρές σε αποκατάσταση διαύλων επικοινωνίας.
Η ελληνική συνεργασία με το Ισραήλ, από την άλλη, επεκτείνεται σε όλο και περισσότερα πεδία. Αμυνα, πληροφορίες, ενέργεια, επενδύσεις, τουρισμός, μεταφορά τεχνογνωσίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ισραηλινοί τουρίστες που επισκέφθηκαν την Ελλάδα υπερδιπλασιάστηκαν σε δύο χρόνια από 150.000 σε 380.000, κινητικότητα υπάρχει για επενδύσεις σε τουριστικές υποδομές, ενώ έντονο είναι το ισραηλινό ενδιαφέρον και για τις ιδιωτικοποιήσεις.
O αστάθμητος παράγοντας Τουρκία και οι επιφυλάξεις των γειτόνων
Αστάθμητος παράγοντας παραμένει και η Τουρκία, η συμπεριφορά της οποίας, σε σχέση με τις ενεργειακές εξελίξεις στις ΑΟΖ της Κύπρου και του Ισραήλ, δεν μπορεί να προεξοφληθεί. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις αρμόδιων διπλωματικών παραγόντων, και η Ουάσιγκτον φέρεται να διακατέχεται από ανησυχία για τη συμπεριφορά της Τουρκίας στο συγκεκριμένα ζήτημα. Οι ισορροπίες είναι περίπλοκες. Οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη την Τουρκία, η οποία είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που έχει σύνορα με τη Συρία και στρατό στην περιοχή -ούτως ή άλλως, η θέση της Τουρκίας την καθιστά διαχρονικά χρήσιμη για τους Αμερικανούς-, ταυτόχρονα όμως υπάρχει όριο στην εμπιστοσύνη που μπορεί να επιδείξει η Ουάσιγκτον προς την Αγκυρα. Για την ακρίβεια, υπάρχουν (αμοιβαία) καχυποψία και αναγκαστική συνεργασία. Αυτό δεν διασφαλίζει τα πράγματα μέχρι ενός σημείου.
Ταυτόχρονα η Τουρκία βλέπει το δόγμα Νταβούτογλου να συναντά δυσκολίες, εκτιμούν διπλωματικοί παρατηρητές, αν όχι να αποτυγχάνει πλήρως… Η προσπάθεια τουρκικής διπλωματικής και πολιτισμικής διείσδυσης στον αραβικό κόσμο δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα. Η Αίγυπτος και το Ιράν, για παράδειγμα, βλέπουν με σκεπτικισμό, τουλάχιστον, την προσπάθεια της Τουρκίας να διεκδικήσει ηγεμονικό ρόλο στο μουσουλμανικό κόσμο και παρά τις φιλοδοξίες Νταβούτογλου οι σχέσεις παραμένουν γεωπολιτικά βαθύτατα ανταγωνιστικές. Ούτε το Ιράν ούτε η Αίγυπτος ούτε ο Λίβανος ούτε καμία άλλη αραβική χώρα επιθυμεί να έχει τοπικό «ηγεμόνα» πάνω από το κεφάλι της.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Τουρκίας αυτή την περίοδο, πάντως, είναι ο εφιάλτης που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια της ότι οι Κούρδοι του ΡΚΚ ελέγχουν πλέον συριακά εδάφη στην άλλη πλευρά των τουρκικών συνόρων και αυτό δεν φαίνεται να είναι κάτι παροδικό.
Η Κύπρος παίζει γερά το ενεργειακό χαρτί της
Ο ενεργειακός είναι ο τομέας με τη μεγαλύτερη βαρύτητα και αναπόσπαστο μέρος της εξίσωσης στην Κύπρο. Μέρος του φυσικού αερίου της κυπριακής και της ισραηλινής ΑΟΖ θα καλύψει τις ευρωπαϊκές ανάγκες καθιστώντας τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής στρατηγικού ενδιαφέροντος για την Ε.Ε. και βέβαια για τις ΗΠΑ, οι οποίες αναζητούν τρόπο να μειώσουν την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Μόσχα. Ο τρόπος μεταφοράς του κυπριακού φυσικού αερίου στις αγορές θα είναι τελικά μέσω πλοίων, αφού θα κατασκευαστεί σταθμός υγροποίησης και όχι αγωγός. Ο λόγος για τον οποίο η Κύπρος προκρίνει την κατασκευή σταθμού LNG, αντί αγωγού, είναι ότι θέλει να διατηρήσει ανοιχτές τις επιλογές της για τη διοχέτευση του φυσικού αερίου και να μην είναι δεσμευμένη μόνο προς μία αγορά, την ευρωπαϊκή. Επίσης, ορισμένοι θεωρούν ότι η ύπαρξη σταθμού LNG προσδίδει στην Κύπρο ακόμα μεγαλύτερη στρατηγική αξία, σε σχέση με μια περιοχή διέλευσης αγωγού, άρα της παρέχει περισσότερη ασφάλεια. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα, είτε κατασκευαστεί αγωγός είτε το φυσικό αέριο μεταφέρεται υγροποιημένο με πλοία, θα έχει κομβικό ρόλο στη μεταφορά του στην Ευρώπη. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη στρατηγική σημασία που έχει για την Ελλάδα η ανακήρυξη της ΑΟΖ και η αναγκαιότητα να βρεθεί τρόπος υπέρβασης των τουρκικών απειλών ώστε η χώρα να θέσει τις βάσεις για μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη και να διεκδικήσει το στρατηγικό ρόλο που της αναλογεί στην περιοχή.
Λάμπρος Καλαρρύτης στον Τύπο της Κυριακής

Νέες αποκαλύψεις κατά του Γιώργου απ’ τον Παν. Ρουμελιώτη!



Αυτό το σίριαλ της αντιπαράθεσης μεταξύ του τέως πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ και ιστορικού στελέχους των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου (είχε κατ’ επανάληψη χρηματίσει υπουργός του) Παν. Ρουμελιώτη, θα έχει πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια με σημαντικότατες πολιτικές προεκτάσεις.
Υπενθυμίζουμε, ότι προ ολίγων ημερών ο Παν. Ρουμελιώτης είχε αποκαλύψει πως το πρόγραμμα της τρόικας (ΔΝΤ, ΕΚΤ και Κομισιόν) για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας είχε εκτιμηθεί εξαρχής ότι ήταν λάθος και δεν οδηγούσε στην έξοδο απ’ την κρίση, ήταν μια συνταγή αδιεξόδου!
Αυτή η αποκάλυψη είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ουδείς είχε πει τότε (άνοιξη του 2010) στην ελληνική κυβέρνηση ότι το πρόγραμμα ήταν λάθος και αδιέξοδο!
Απ’ τη μεριά του ο Ρουμελιώτης ανταπάντησε ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε ενημερωθεί γι’ αυτή την άποψη.
Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα, να διατάξει επείγουσα έρευνα ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Πεπόνης και η άγρια κόντρα μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Παν. Ρουμελιώτη να λαμβάνει νέες διαστάσεις.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Newsbomb, τόσο στα πλαίσια της έρευνας του κ. Πεπόνη, όσο και με άλλες παρεμβάσεις του το επόμενο διάστημα, ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ θα κάνει κι άλλες αποκαλύψεις, σοβαρές, που αναμένεται να προκαλέσουν τριγμούς στο σύστημα και να επηρεάσουν καταλυτικά τις πολιτικές εξελίξεις.
Συγκεκριμένα θα αποκαλύψει ότι:
• Η ελληνική κυβέρνηση είχε εγκαίρως ενημερωθεί ότι η συνταγή που είχε επιλεγεί την άνοιξη του 2010 για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας ήταν λαθεμένη και το πρόγραμμα «δεν έβγαινε» και αδιαφόρησε!
Θα κάνει όμως και μια άλλη αποκάλυψη που θα προκαλέσει σεισμό.
Θα ισχυριστεί ότι:
• Ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν είχε τονίσει στον Γ. Παπανδρέου, ότι το πρόγραμμα ήταν αδιέξοδο και μόνο αν ο Έλληνας πρωθυπουργός διεκδικούσε ένα γενναίο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους θα είχε σοβαρή πιθανότητα επιτυχίας. Αλλά ο Γ. Παπανδρέου ουδέποτε εκείνη την περίοδο διεκδίκησε κάτι τέτοιο!
Και όχι μόνο αυτό αλλά, υπενθυμίζουμε, τότε τόσο ο Γ. Παπανδρέου όσο και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου τόνιζαν προς πάσα κατεύθυνση, ότι όποιος κάνει λόγο για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους ήταν εχθρός της χώρας μας στην προσπάθεια που έκανε για έξοδο απ’ την οικονομική κρίση!
Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος, όλες αυτές οι νεότερες αποκαλύψεις θα δημιουργήσουν τρομερές αναταράξεις.
Δεν αποκλείεται μάλιστα να είναι αυτές που θα οδηγήσουν σε εξεταστική επιτροπή για το πώς φτάσαμε στα μνημόνια, κάτι για το οποίο είχε δεσμευτεί προεκλογικά ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, αλλά λόγω της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια της συγκυβέρνησης δεν έχει ακόμα προωθήσει...


H αλήθεια για την Αγροτική Τράπεζα



Μέχρι τα τέλη Ιουλίου είχε προθεσμία η κυβέρνηση να βρει λύση ή να κλείσει την Αγροτική Τράπεζα, καθώς οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ήταν ειλημμένες για να «τελειώνει με το πρόβλημα» όπως το αποκαλούσε η Τρόικα.
Εάν η τράπεζα έκλεινε, κάτι που η Τρόικα επιθυμούσε, οι καταθέσεις των πελατών της ΑΤΕ, ύψους 14 δισ. ευρώ, θα ήταν στον «αέρα», καθώς το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων (ΤΕΚΕ) δεν έχει αυτά τα κεφάλαια άμεσα διαθέσιμα, και 5.500 άνθρωποι θα έμεναν στο δρόμο. Επιπλέον, τα 6,5 δισ. ευρώ που είχε αντλήσει η Αγροτική από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ELA θα έπρεπε άμεσα να επιστραφούν από το Ελληνικό Δημόσιο.

Αυτά είναι μερικά από τα «άγνωστα στοιχεία» της υπόθεσης ΑΤΕ, τα οποία, όμως, είναι κομβικά για να αντιληφθεί κανείς τη σπουδαιότητα της συμφωνίας απορρόφησης των καλών στοιχείων της τράπεζας από την Πειραιώς.

Η Αγροτική λόγω του «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων και της αύξησης των επισφαλειών, έφτασε να έχει αρνητικά ίδια κεφάλαια 22%, η δε αποκατάσταση των οικονομικών δεικτών της απαιτούσε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά περίπου 5 δισ. ευρώ, κεφάλαια που το Δημόσιο δεν διέθετε, ούτε μπορούσε να καταβάλει το ΤΧΣ. Αρμόδιοι παράγοντες σημείωναν, δε, ότι η ΑΤΕ το 2011 έλαβε ενίσχυση 1,2 δισ. ευρώ από το Δημόσιο, τα τελευταία 6 χρόνια είχε ενισχυθεί συνολικά με 5 δισ. ευρώ, ενώ ετησίως το κόστος λειτουργίας της ανερχόταν σε 450 εκατ. ευρώ.

«Με αυτά τα οικονομικά στοιχεία, απαγορευόταν θεσμικά να παραμένει ανοικτή, γι’ αυτό και η Τρόικα δεν έδωσε τρίτη παράταση για την εφαρμογή του σχεδίου αναδιάρθρωσης», αναφέρθηκε σχετικά στον «ΤτΚ».

Από τη στιγμή που το σχέδιο αναδιάρθρωσης που προωθούσε η διοίκηση Πανταλάκη και είχε εγκριθεί από την Κομισιόν δεν απέδιδε, κυβέρνηση και ΤτΕ είχαν τρεις επιλογές. Η πρώτη αφορούσε στη ριζική αναδιοργάνωση της τράπεζας, η οποία προέβλεπε ευρύ πρόγραμμα περικοπών θέσεων εργασίας (περί τις 3.500) και δικτύου καταστημάτων. Αυτή τη λύση δεν την ήθελε η Τρόικα, εκτιμώντας ότι πολιτικά δεν θα προχωρούσε.

Η έτερη επιλογή ήταν η διάσπαση σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και η δραστηριοποίηση της πρώτης αυτόνομα, όπως συνέβη με την Proton. Η Τρόικα σε αυτή την εναλλακτική έθεσε ερώτημα εάν υφίστανται συνέργιες για τους Ελληνες φορολογουμένους, η δε ΕΚΤ, συγκεκριμένα, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει με οποιονδήποτε τρόπο (απευθείας ή μέσω ELA) την αυτόνομη τράπεζα, κρίνοντάς τη μη βιώσιμη.

Η τελευταία επιλογή, η οποία και επιλέχθηκε εντέλει, ήταν το PNA-Purchase & Acquisition, δηλαδή ο διαχωρισμός των υγιών και μη δραστηριοτήτων και η πώληση της «καλής» τράπεζας. Από τη στιγμή που προκρίθηκε αυτή η λύση προ τριμήνου, η ΤτΕ, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, έστειλε το φάκελο της Αγροτικής στις 4 μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες για να τον μελετήσουν. Μέσα στις επόμενες 15 ημέρες, Εθνική και Alpha απάντησαν με επιστολές τους ότι δεν ενδιαφέρονται. Οι Πειραιώς και η Eurobank κατέθεσαν προσφορές. Η προσφορά της Eurobank προέβλεπε ότι θα διατηρηθεί το 50% του προσωπικού και των καταστημάτων και εντέλει αποσύρθηκε μία εβδομάδα προτού λήξει η προθεσμία υποβολής δεσμευτικών προσφορών.

Παράλληλα η ΤτΕ ανέθεσε σε δύο συμβούλους της να αναζητήσουν πιθανούς αγοραστές από το εξωτερικό, αλλά όλες οι απαντήσεις ήταν κατηγορηματικά αρνητικές.

Ο μόνος ενδιαφερόμενος ήταν η Πειραιώς, η οποία, μάλιστα, δεσμευόταν ότι θα πάρει ολόκληρο το δίκτυο της ΑΤΕ, καταβάλλοντας 95 εκατ. ευρώ. Αυτή η πρόταση θα αποφέρει στην τριετία συνέργιες 155 εκατ. ευρώ και επιπλέον 155 εκατ. ευρώ ετησίως στη συνέχεια. 



http://dexiextrem.blogspot.gr

Καρυάτιδα: «Είμαι Ελληνίδα και θέλω να γυρίσω σπίτι μου» (βίντεο)



Όποιος ξενιτεύεται για πολλά χρόνια δεν ξεχνάει τις ρίζες του. Ακόμη και αν είναι άγαλμα, όχι άνθρωπος!

Μιά από τις Καρυάτιδες, που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, είναι περήφανη για τις ελληνικές της ρίζες, παίρνει σάρκα και οστά και και ζητά την επιστροφή της στην Ελλάδα!

«I am Greek and I want to go home», λέει συγκεκριμένα!

Πρόκειται για συγκλονιστικό βίντεο που δημιουργησε ένα κίνημα επιστροφής στην Ελλάδα των αρχαιοτήτων που βρίσκονται σε μουσεία του εξωτερικού.

Την πρωτοβουλία για το κίνημα αυτό έχει αναλάβει ο φωτογράφος και μουσικός, Άρης Καλογερόπουλος.

Ήδη το βίντεο, εδώ και λίγες ώρες κάνει το γύρο του Διαδικτύου αποσπώντας μόνο θετικά σχόλια!





http://dexiextrem.blogspot.gr

Θεία Λειτουργία μετά από 90 χρόνια στην Απολλωνιάδα Προύσας



E-mailΕκτύπωσηPDF
alt
 κλικ για μεγέθυνση
Μετά από ενενήντα χρόνια ξαναλειτούργησε η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα στην Απολλωνιάδα της Προύσας μετά την ανακαίνισή της από την UNESCO. Ο Μητροπολίτης Προύσσης Ελπιδοφόρος Λαμπριανίδης ανέλαβε το βάρος αυτής της προσπάθειας σε συνεργασία με Συλλόγους Μικρασιατών από την Καστοριά, τη Θεσσαλονίκη, την Καβάλα, την Αλεξανδρούπολη και την Περαία Έδεσσας.
Στις 27Ιουλίου, ημέρα γιορτής τους Αγίου Παντελεήμονα, το όνειρο ζωής για πολλούς έγινε πραγματικότητα. Η Αγία Τράπεζα ξαναστήθηκε, το ʽΑγιο Δισκοπότηρο και λίγες εικόνες πήραν τη θέση τους στην ταπεινή εκκλησία και τω Υπερμάχω ξανακούστηκε μετά από ενενήντα χρόνια νεκρικής σιγής.





Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και η στιγμή ιστορική.Με θρησκευτική κατάνυξη εψάλη η θεία λειτουργία και αρκετοί προσκυνητές κοινώνησαν των Άχράντων Μυστηρίων. Όλοι οι προσκυνητές μίλησαν για άθλο του Μητροπολίτη Προύσσης που είχε τη συμπαράσταση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και έδωσαν υπόσχεση να ξαναβρεθούν και του χρόνου την ίδια μέρα στη γραφική Απολλωνιάδα να λειτουργήσουν και πάλι.

Αρχειοθήκη ιστολογίου