Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Δεν θα κόβεται το αγροτικό ρεύμα μέχρι να εκδοθεί άδεια χρήσης νερού

Κοντονής Γιώργος|  30/05/2014 - 02:22 μμ
Νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα ανακληθεί η απόφαση διακοπής του αγροτικού τιμολογίου ρεύματος των δικαιούχων σε περίπτωση που δεν έχουν εκδοθεί οι άδειες χρήσης νερού δρομολογεί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, σύμφωνα με επίσημη απάντηση του υπουργού Αθανάσιου Τσαυτάρη, σε σχετική ερώτηση της βουλευτή Φεβρωνίας Πατριανάκου.
Υπό συζήτηση παράταση περί των δύο ετών, προκειμένου να εκδοθούν οι απαιτούμενες άδειες χρήσης νερού.Υπό συζήτηση παράταση περί των δύο ετών, προκειμένου να εκδοθούν οι απαιτούμενες άδειες χρήσης νερού.
Σχετικά με το ζήτημα της έκδοσης αδειών χρήσης νερού και της χορήγησης αγροτικού τιμολογίου ρεύματος ο υπουργός επισημαίνει ότι η ρύθμιση βρίσκεται σε φάση επεξεργασίας μεταξύ των συναρμόδιων υπουργείων και προτείνεται να περιλαμβάνει τα εξής:
- Χρονική παράταση διαστήματος περί των δύο ετών, προκειμένου να εκδοθούν οι απαιτούμενες άδειες χρήσης νερού και να «επικαιροποιηθούν» τα γεωργοτεχνικά δελτία.
- Μέχρι την προαναφερόμενη παράταση, προβλέπεται οι εμπλεκόμενοι παραγωγοί να προσέρχονται στα κατά τόπους γραφεία της ΔΕΗ ΑΕ για να προσκομίσουν υπεύθυνες δηλώσεις που αφορούν στο θέμα.
- Οι ενδιαφερόμενοι κάτοχοι υδροληψιών, θα πρέπει να φροντίσουν για την εγγραφή τους στο ΕΜΣΥ (Εθνικό Μητρώο Σημείων Υδροληψίας).
Να σημειωθεί ότι η βουλευτής με ερώτησή της στη Βουλή είχε ζητήσει να ανακληθεί η απόφαση που αφορά το αγροτικό τιμολόγιο των ηλεκτροδοτούμενων υδροληψιών.
Η Βουλευτής είχε επισημάνει την αναστάτωση που έχει προκληθεί στους αγρότες της χώρας, οι οποίοι παραλαμβάνουν επιστολές από τη Δ.Ε.Η., με τις οποίες καλούνται να προσκομίσουν νέα γεωργοτεχνικά δελτία μέχρι και τις 31-07-2014, ενώ σε διαφορετική περίπτωση, ενημερώνονται ότι θα διακοπεί η χορήγηση του αγροτικού τιμολογίου. Τα γεωργοτεχνικά δελτία, όμως, προϋποθέτουν άδειες χρήσης νερού, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό δεν έχουν ακόμα εκδοθεί, χωρίς υπαιτιότητα των ενδιαφερομένων.
Διαβάστε εδώ την επίσημη Απάντηση Τσαυτάρη για τις άδειες χρήσης νερού και το αγροτικό τιμολόγιο ρεύματος.pdf


Η διαδικασία
Εν τω μεταξύ, με σχετική απόφαση έχει δοθεί παράταση έως και τις 30 Σεπτεμβρίου για την δήλωση της γεώτρησης στο Εθνικό Μητρώο Σημείων Υδροληψίας (ΕΜΣΥ) ώστε ο παραγωγός να λάβει αριθμό πρωτοκόλλου και στην συνέχεια την άδεια και ανάλογη παράταση έως τις 30 Νοεμβρίου προκειμένου οι κάτοχοι γεωτρήσεων να προσκομίσουν την άδεια γεώτρησης στη ΔΕΗ.
Να σημειωθεί ότι αν μέχρι την ημερομηνία αυτή δεν έχει εκδοθεί η άδεια της γεώτρησης, τότε οι αγρότες μπορούν να προσκομίζουν τον αριθμό πρωτοκόλλου της αίτησης που λαμβάνουν αμέσως από τους Δήμους.
Η διαδικασία συγκέντρωσης των απαιτούμενων δικαιολογητικών ώστε να διατηρήσουν το αγροτικό τιμολόγιο της ΔΕΗ οι αγρότες έχει ως εξής:
Μετά τη δημοσίευση στο ΦΕΚ 1212/Τ Β΄/2014 της ΚΥΑ 145893/13-5-2014 οι κάτοχοι ηλεκτροδοτημένων εγκαταστάσεων αγροτικής χρήσης προκειμένου να διατηρήσουν το αγροτικό τιμολόγιο στις εκμεταλλεύσεις,  τους υποχρεούνται όπως το αργότερο μέχρι 30-11-2014:
Α) Εφόσον δεν διαθέτουν άδεια χρήσης νερού ή η άδεια τους έχει λήξει , να υποβάλλουν στον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας ( ΔΕΗ κλπ) τον αριθμό πρωτοκόλλου είτε της αίτησης εγγραφής στο Εθνικό Μητρώο Σημείων Υδροληψίας (ΕΜΣΥ) είτε της αίτησης αδειοδότησης για άδεια χρήσης νερού που θα τους χορηγηθεί από τον οικείο Δήμο εφόσον υποβάλλουν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά καθώς και σχετική υπεύθυνη δήλωση .
Β) Εφόσον διαθέτουν  άδεια χρήσης νερού σε ισχύ , να υποβάλλουν στον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας ( ΔΕΗ κλπ)  Δελτίο Γεωργοτεχνικών και Γεωργοοικονομικών  Στοιχείων ( Δελτίο Νο 1) που θα εκδοθεί μετά από αίτησή τους από τις κατά τόπους Δ/σεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής (ΔΑΟΚ) και θα περιλαμβάνει τον αριθμό της άδειας χρήσης νερού και την ημερομηνία λήξης της άδειας.
Γ) Για τους χρήστες συλλογικών αρδευτικών δικτύων ο ενδιαφερόμενος παραγωγός θα προσκομίζει στον προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας Δελτίο Νο 1 που εκδίδεται από την ΔΑΟΚ με την προσκόμιση από τον ενδιαφερόμενο παραγωγό βεβαίωσης άρδευσης της εγκατάστασής του που εκδίδεται από τον φορέα διαχείρισης του συλλογικού δικτύου, μαζί με την βεβαίωση άρδευσης


http://www.agronews.gr/

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

«Καταβολή Συντάξεων μηνός Ιουνίου 2014 για τους Συνταξιούχους του ΟΓΑ»



Η σύνταξη μηνός Ιουνίου 2014 θα καταβληθεί σε 706.237 συνταξιούχους του
Ο.Γ.Α. με πίστωση στους Τραπεζικούς λογαριασμούς τους ή λογαριασμούς ΕΛ.ΤΑ.,
που έχουν επιλέξει για την πληρωμή των συντάξεων, τη Δευτέρα 2 Ιουν ίου
2014 .

Η συνολική δαπάνη για την καταβολή των συντάξεων μηνός Ιουνίου 2014
ανέρχεται στο ποσό των 318.167.786,95 ευρώ.

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Τζαμτζής σε Τσαυτάρη: Υπερβολικές χρεώσεις των αγροτών για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ

Αθήνα  28-5-2014

 «Σύσκεψη με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τις υπερβολικές χρεώσεις των αγροτών για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ»

Σύσκεψη με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Τσαυτάρη Αθανάσιο, προκάλεσε ο Βουλευτής κ. Ιορδάνης Τζαμτζής με τη συμμετοχή των Βουλευτών κ.κ. Βλαχογιάννη Ηλία, Σκόνδρα Ασημίνα και Κουτσούμπα Ανδρέα και του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου, τον Αναπληρωτή Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Λεονταρίδη Θεόφιλο, τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου κ. Μόσχο Κορασίδη, τον Πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ κ. Αποστολάκο Γρηγόρη και τον Αντιπρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ κ. Οφίδη Αλέξανδρο.
Αντικείμενο της σύσκεψης ήταν οι υπερβολικές χρεώσεις των αγροτών για την υποβολή δηλώσεων ΟΣΔΕ
Ο Υπουργός κ. Τσαυτάρης καταρχήν ενημέρωσε τους Βουλευτές για το νομικό πλαίσιο υποβολής των δηλώσεων ΟΣΔΕ.
Λαμβάνοντας τον λόγο ο κ. Τζαμτζής και οι άλλοι βουλευτές τόνισαν στην πολιτική ηγεσία ότι οι χρεώσεις των αγροτών για τις δηλώσεις του ΟΣΔΕ είναι δυσβάσταχτες καθώς έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις όπου το κόστος υποβολής της δήλωσης έχει διπλασιαστεί ή τριπλασιαστεί από τους πιστοποιημένους φορείς και ζήτησαν να παρέμβει το Υπουργείο ώστε να μειωθεί το κόστος των δηλώσεων διότι η  οικονομική κατάσταση των αγροτών είναι άσχημη και δεν έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν τη δήλωση ΟΣΔΕ με αυτό το κόστος.
Ο κ. Τζαμτζής επεσήμανε ότι οι περισσότεροι αγρότες δεν γνώριζαν και δεν είχαν ενημέρωση ότι  μπορούσαν να υποβάλουν από 19 Μαρτίου έως 15 Μαΐου δωρεάν δηλώσεις ΟΣΔΕ δια μέσου των γραφείων του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Στη συνέχεια της σύσκεψης οι Βουλευτές ζήτησαν από την πολιτική ηγεσία:
α) Να δοθεί η δυνατότητα στον αγρότη να υποβάλλει τη δήλωση ΟΣΔΕ σε όποιον πιστοποιημένο φορέα επιλέξει ο ίδιος και όχι υποχρεωτικά σε όποιον φορέα του δώσει κωδικό. 
β) Να υπάρξει άμεσα παρέμβαση από τον Υπουργό  στη «ΓΑΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ» και αυτή στη συνέχεια να παρέμβει στους πιστοποιημένους φορείς ώστε να μην υπάρχουν αποκλίσεις στο κόστος και οι τιμές να παραμείνουν στα περσινά επίπεδα.
γ) Να πραγματοποιηθεί αυστηρός έλεγχος στους πιστοποιημένους φορείς και για το επόμενο έτος να πιστοποιηθούν περισσότεροι φορείς ώστε να υπάρξει ουσιαστικός ανταγωνισμός μεταξύ τους
δ) Να μπορούν περισσότερες  Περιφέρειες και οι Δήμοι να πιστοποιηθούν, όπως έγινε με την Περιφέρεια της Ηπείρου η οποία πιστοποιήθηκε και παρέχει δωρεάν την υποβολή των δηλώσεων ΟΣΔΕ στους αγρότες.
ε) Στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει μεταβολή της δήλωσης ΟΣΔΕ από την περσινή, ο αγρότης να δικαιούται να υποβάλλει δήλωση χωρίς να πληρώνει.
Τόσο ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Τσαυτάρης, όσο και ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Λεονταρίδης  (ο οποίος προήδρευσε της σύσκεψης μετά την αποχώρηση του κ. Τσαυτάρη λόγω κοινοβουλευτικών υποχρεώσεων), δεσμεύτηκαν ότι θα αντιμετωπίσουν άμεσα το θέμα του κόστους υποβολής της δήλωσης ΟΣΔΕ ων αγροτών, αναγνωρίζοντας ότι είναι πραγματικά δυσβάσταχτο το κόστος για τους αγρότες. 

Να σημειωθεί ότι για τις υπερβολικές χρεώσεις των αγροτών για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ 10 Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με πρώτο υπογράφοντα τον Βουλευτή Πέλλας κ. Ιορδάνη Τζαμτζή κατέθεσαν ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Τσαυτάρη Αθανάσιο αναφέροντας τα εξής:
«Κύριε Υπουργέ,
  Από το τρέχον έτος  οι δηλώσεις ΟΣΔΕ υποβάλλονται από τους αγρότες σε πιστοποιημένους φορείς. Οι φορείς αυτοί κατά βάση δευτεροβάθμιοι συνεταιρισμοί ή ομάδες παραγωγών έχουν διαφορετικό τιμολόγιο σε κάθε περιοχή. Να σημειωθεί  ότι το κόστος υποβολής δήλωσης ΟΣΔΕ έχει διπλασιαστεί ή και τριπλασιαστεί.
Το γεγονός αυτό έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από τους αγρότες.
  Επιπλέον οι αγρότες δεν γνώριζαν ότι  μπορούσαν να υποβάλουν από 19 Μαρτίου έως 15 Μαΐου δωρεάν δηλώσεις ΟΣΔΕ δια μέσου των γραφείων του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Κύριε Υπουργέ,
Επειδή οι αγρότες αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα
Επειδή το κόστος υποβολής της δήλωσης ΟΣΔΕ έχει διπλασιαστεί ή και τριπλασιαστεί,  προτείνoυμε:
α) Να δοθεί η δυνατότητα στον αγρότη να υποβάλλει τη δήλωση ΟΣΔΕ σε όποιον πιστοποιημένο φορέα επιλέξει ο ίδιος και όχι υποχρεωτικά σε όποιον φορέα του δώσει κωδικό
β)  Να δοθεί η δυνατότητα για 1 μήνα να μπορούν να υποβάλουν δωρεάν δήλωση ΟΣΔΕ δια μέσου των γραφείων του ΟΠΕΚΕΠΕ,
γ) Να παρέμβετε άμεσα, ώστε με τις απαραίτητες συνεννοήσεις να υπάρξει μείωση του κόστους υποβολής της αίτησης δήλωσης ΟΣΔΕ στα περσινά επίπεδα.
δ) Στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει μεταβολή της δήλωσης ΟΣΔΕ από την περσινή, ο αγρότης να δικαιούται να υποβάλλει δήλωση χωρίς να πληρώνει.
Ερωτάσθε κ. Υπουργέ
 Τι προτίθεσθε να πράξετε ώστε να δοθεί λύση στο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι με τις δηλώσεις ΟΣΔΕ;
                                                            
Οι ερωτώντες  Βουλευτές

 1)    Ιορδάνης Τζαμτζής Βουλευτής Πέλλας
2)      Βλαχογιάννης Ηλίας Βουλευτής Τρικάλων
3)      Κουτσούμπας Ανδρέας Βουλευτής Βοιωτίας
4)      Σκόνδρα Ασημίνα  Βουλευτής Καρδίτσας
5)      Τσαβδαρίδης Λάζαρος Βουλευτής Ημαθίας
6)      Κουκοδήμος Κώστας Βουλευτής Πιερίας
7)      Μπατσαρά Γεωργία  Βουλευτής Ημαθίας
8)      Βογιατζής Παύλος  Βουλευτής Λέσβου
9)      Κουτσογιαννακόπουλος  Κώστας Βουλευτής Φθιώτιδας
10)   Κωνσταντινίδης Ευστάθιος Βουλευτής Φλώρινας



Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Ιορδάνης Τζαμτζής: «Να αποζημιωθούν οι αγρότες από το βακτήριο που ξεραίνει τα ακτινίδια»




Σκύδρα  19-5-2014


«Να αποζημιωθούν οι αγρότες από το βακτήριο που ξεραίνει τα ακτινίδια» ζητούν  6 Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, με πρώτο υπογράφοντα τον Βουλευτή Πέλλας κ. Ιορδάνη Τζαμτζή, με ερώτηση που κατέθεσαν στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Τσαυτάρη Αθανάσιο.
Οι Βουλευτές όπου στους Νομούς τους παρατηρήθηκε έντονα το φαινόμενο αυτού που βακτηριδίου που καταστρέφει τη καλλιέργεια του ακτινιδίου προτείνουν στον αρμόδιο Υπουργό να εφαρμοστεί πρόγραμμα για την ενίσχυση των αγροτών για την εκρίζωση της καλλιέργειας του ακτινιδίου αναφέροντας τα εξής:
Κύριε Υπουργέ,
  Βακτήριο το οποίο καταστρέφει τα ακτινίδια, παρουσιάστηκε σε περιοχή του Νομού Πέλλας.
 Το βακτήριο αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες, «ξεραίνει» πολύ γρήγορα τα δέντρα ακτινίδια και εξαπλώνεται πολύ γρήγορα, με τον αέρα, τις μέλισσες και άλλους τρόπους.
 Το βακτήριο αυτό, όπως λένε οι επιστήμονες, έχει έλθει από το εξωτερικό, από την Κίνα, την Νέα Ζηλανδία (όπου κατέστρεψε τεράστιες εκτάσεις) αλλά και άλλες περιοχές.
 Αμέσως μετά το κρούσμα που παρατηρήθηκε στο Νομό Πέλλας, αγροτικοί φορείς, αγρότες και επιστήμονες γεωπόνοι, σε συνάντηση που είχαν παρουσία του Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κ. Θεοδωρίδη και τον Διευθυντή ΔΑΟΚ κ. Τσαντάκη, συζητήθηκε το θέμα και αποφάσισαν να ενημερωθεί  άμεσα  στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Κύριε Υπουργέ,
 Η καλλιέργεια ακτινιδίων, γνωρίζεται πολύ καλά ότι είναι πολύ δαπανηρή, όχι μόνο λόγω του κόστους των φυτών αλλά περισσότερο λόγω των εξόδων εγκατάστασης της καλλιέργειας (π.χ. παλμέτα). Αγρότες οι οποίοι δαπάνησαν μεγάλα ποσά για την δημιουργία εγκατάστασης και καλλιέργειας ακτινιδίων, εξαιτίας του βακτηριδίου αυτού, καταστρέφονται οικονομικά από τη μια στιγμή στην άλλη δίχως να έχουν κάνει απόσβεση τις εγκαταστάσεις της καλλιέργειας.

Κύριε Υπουργέ,
 Επειδή το βακτήριο αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και είναι πάνω και έξω από τις δυνατότητες των παραγωγών να το αντιμετωπίσουν με ψεκασμούς ή άλλους τρόπους,
 Επειδή οι αγρότες που θα χάσουν την καλλιέργεια αυτή, θα καταστραφούν οικονομικά.

Προτείνουμε να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ενίσχυσης των αγροτών για την εκρίζωση της καλλιέργειας ακτινιδίου, εφόσον αυτή πληγεί από το βακτήριο. Παρόμοια προγράμματα έχουν εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες.

Ερωτάσθε κ. Υπουργέ

α) Τι προτίθεσθε να πράξετε σχετικά με την αντιμετώπιση του βακτηριδίου στα
     ακτινίδια;
β) Τι προτίθεσθε να πράξετε σχετικά με την εφαρμογή προγράμματος για την
     αποζημίωση των αγροτών που θα εκριζώσουν καλλιέργειες ακτινίδιων;
           
Οι ερωτώντες Βουλευτές

1.      Τζαμτζής Ιορδάνης Βουλευτής Ν. Πέλλας
2.      Κωνσταντόπουλος Γιώργος Βουλευτής Ν. Πιερίας
3.      Μάνη – Παπαδημητρίου Άννα Βουλευτής Ν. Πιερίας
4.      Τσαβδαρίδης Λάζαρος  Βουλευτής  Ν. Ημαθίας 
5.      Μπατσαρά Γεωργία Βουλευτής Ν. Ημαθίας
6.      Κουκοδήμος Κωνσταντίνος Βουλευτής Ν. Πιερίας 



Ιορδάνης Τζαμτζής: «Υπερβολικές χρεώσεις για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ»



Παρέμβαση στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έκανε ο  Βουλευτής  Πέλλας κ.Ιορδάνης Τζαμτζής  με ερώτηση που κατέθεσε για τις υπερβολικές χρεώσεις για τις δηλώσεις ΟΣΔΕτων αγροτών, προτείνοντας να υπάρξει χρόνος για δωρεάν δηλώσεις ΟΣΔΕ μέσω γραφείων ΟΠΕΚΕΠΕ και να μειωθεί το κόστος υποβολής αίτησης από τους πιστοποιημένους φορείς .
Ο κ. Τζαμτζής στην ερώτηση που κατέθεσε στον αρμόδιο Υπουργό αναφέρει τα εξής:
Κύριε Υπουργέ,
Από το τρέχον έτος  οι δηλώσεις ΟΣΔΕ υποβάλλονται από τους αγρότες σε πιστοποιημένους φορείς. Οι φορείς αυτοί κατά βάση δευτεροβάθμιοι συνεταιρισμοί ή ομάδες παραγωγών έχουν διαφορετικό τιμολόγιο σε κάθε περιοχή. Να σημειωθεί  ότι το κόστος υποβολής δήλωσης ΟΣΔΕ έχει διπλασιαστεί ή και τριπλασιαστεί. Το γεγονός αυτό έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων.
Επιπλέον οι αγρότες δεν γνώριζαν ότι  μπορούσαν να υποβάλουν από 19 Μαρτίου έως 15 Μαΐου δωρεάν δηλώσεις ΟΣΔΕ δια μέσου των γραφείων του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Κύριε Υπουργέ,
Επειδή οι αγρότες αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα προτείνω:
α) Να δοθεί η δυνατότητα για 1 μήνα να μπορούν να υποβάλουν δωρεάν δήλωση ΟΣΔΕ δια μέσου των γραφείων του ΟΠΕΚΕΠΕ,
β) Να παρέμβετε ώστε με τις απαραίτητες συνεννοήσεις να υπάρξει μείωση κόστους υποβολής της αίτησης δήλωσης ΟΣΔΕ.

Ερωτάσθε κ. Υπουργέ
  Τι προτίθεσθε να πράξετε ώστε να δοθεί λύση στο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι με τις δηλώσεις ΟΣΔΕ;»

http://www.aridaia24.gr/

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

I. Τζαμτζής: Οι περιοχές που θα πληρώσει ο ΕΛΓΑ αύριο Πέμπτη 22 Μαΐου



E-mailΕκτύπωσηPDFΟ Βουλευτής Πέλλας κ. Ιορδάνης Τζαμτζής ενημερώνει τους αγρότες ότι ο ΕΛΓΑ θα καταβάλλει τις αποζημιώσεις των αγροτών αύριο Πέμπτη 22 Μαΐου που εκκρεμούν για το έτος 2013 από ζημιογόνα αίτια όπως παγετό, χαλάζι, βροχόπτωση, ανεμοθύελλα και άλλα αίτια για τις παρακάτω περιοχές του Νομού Πέλλας:
1.Άγιος Αθανάσιος (Χαλάζι 29-6-2013, Χαλάζι 5-6-2013)
2.Άγιος Γεώργιος (Παγετό 17-3-2013, Χαλάζι 3-4-2013)
3. Άγρας (Χαλάζι 11-6-2013)
4.Αγροσυκιά (Παγετό 17-3-2013)
5.Ακρολίμνη (Παθολογικές Καταστάσεις Τοκετού 13-2-2013 & 26-11-2013)
6.Άλωρο (Παγετό 5-10-2013)
7.Άνυδρο (Χαλάζι 29-6-2013)
8.Αξό (Βροχόπτωση 11-10-2013, Χαλάζι 16-8-2013, Παγετό 17-3-2013)
9.Αραβησσό (Παγετό 17-3-2013, Χαλάζι 16-8-2013)
10.Άρνισσα (Ανεμοθύελλα 26-5-2013, Χαλάζι 11-6-2013, Χαλάζι 29-6-2013)
11.Αρσένι (Παγετό 17-3-2013, Βροχόπτωση 2-6-2013, Χαλάζι 10-6-2013)
12.Αρχάγγελος (Χαλάζι 8-6-2013, Χαλάζι 14-5-2013)
13.Άσπρο ( Παγετός 17-3-2013, Χαλάζι 10-6-2013)
14.Αχλαδοχώρι (Παγετό 17-3-2013, Χαλάζι 16-8-2013, Ανεμοθύελλα 26-5-2013)
15.Βρυττά (Χαλάζι 11-6-2013)
16.Γαλατάδες (Χαλάζι 10-8-2013, Παγετός 17-3-2013)
17.Γιαννιτσά (Παγετό 17-3-2013 & 5-10-2013, Χαλάζι 5-6-2013, Πλημμύρα 2-3-2013)
18.Γραμματικό (Λύκο 30-6-2013)
19.Δάφνη (Παγετό 17-3-2013, Χαλάζι 29-6-2013)
20.Δροσερό (Χαλάζι 18-8-2013, Παγετό 17-3-2013, Χαλάζι 29-8-2013)
21.Έδεσσα (Παγετό 17-3-2013, Βροχόπτωση 16-8-2013, Χαλάζι 29-8-2013, Ανεμοθύελλα 28-5-2013)
22.Εξαπλάτανο (Παγετό 17-3-2013 & 5-10-2013)
23.Εσώβαλτα (Παγετό 5-10-2013, Χαλάζι 10-8-2013, Παγετό 17-3-2013)
24.Καλή (Παγετό 17-3-2013, Λύκο 10-3-2013, Ανεμοθύελλα 28-5-2013 Χαλάζι 29-6-2013)
25.Καλλίπολη (Χαλάζι 29-6-2013)
26.Καλύβια (Χαλάζι 29-6-2013 & 10-6-2013, Παγετό 17-3-2013)
27.Καρυδιά (Ανεμοθύελλα 26-5-2013, Χαλάζι 11-6-2013& 30-8-2013 & 22-5-2012)
28.Καρυώτισσα (Παγετό 20-12-2013 & 30-1-2014)
29.Κρανέα (Χαλάζι 5-6-2013)
30.Κρύα Βρύση (Πλημμύρα 2-3-2013 & 25-2-2013)
31.Λάκκα (Χαλάζι 16-8-2013)
32.Λιπαρό (Χαλάζι 10-8-2013, Παγετό 4-12-2013 & 17-3-2013)
33.Λιποχώρι (Χαλάζι 29-6-2013 & 10-6-2013)
34.Λουτράκι (Λύκος 18-4-2013)
35.Μάνδαλο (Παγετό 17-3-2013, Χαλάζι 29-6-2013 & 16-8-2013)
36.Μαυροβούνι ( Χαλάζι 29-6-2013)
37.Μεσημέρι ( Χαλάζι 27-5-2013 & 11-6-2013, Βροχόπτωση 14-5-2013)
38.Νέο Μυλότοπο (Χαλάζι 16-8-2013, Ανεμοθύελλα 26-5-2013, Παγετό 17-3-2013, Λύκο 16-9-2013)
39.Νέα Ζωή (Χαλάζι 5-6-2013)
40.Νερόμυλοι ( Παγετό 17-3-2013, Ανεμοθύελλα 26-5-2013)
41.Νησί ( Βροχόπτωση 27-5-2013, Χαλάζι 11-6-2013, Ανεμοθύελλα 30-6-2013)
42.Νότια (Ανεμοθύελλα 01-7-2013)
43.Ξιφιανή (Παγετό 4-10-2013)
44.Όρμα (Ανεμοθύελλα 13-5-2013, Χαλάζι 10-6-2013, Ανεμοθύελλα 1-7-2013, Παγετό 17-3-2013)
45.Παλιό Μυλότοπο (Παγετό 17-3-2013, Χαλάζι 18-8-2013)
46.Παλαίφυτο (Χαλάζι 29-6-2013 & 10-6-2013)
47.Παναγίτσα ( Χαλάζι 29-6-2013 & 11-6-2013 & 5-5-2013)
48.Πέλλα (Χαλάζι 5-6-2013)
49.Περαία (Επιπλοκή Τοκετού 3-5-2013, Χαλάζι 06-5-2013)
50.Περίκλεια (Ανεμοθύελλα 01-7-2013)
51.Πετριά (Παγετό 17-3-2013, Χαλάζι 10-6-2013)
52.Πιπεριά (Γαγγραινώδης Μαστίτιδα Αιγοπροβάτων 31-1-2013 & 22-1-2013 & 14-5-2013 & 3-3-2013)
53.Πλαγιάρι (Χαλάζι 16-8-2013)
54.Πλάτανη ( Παγετό 17-3-2013)
55.Πρόμαχοι (Ανεμοθύελλα 13-5-2013, Επιπλοκές Τοκετού 1-7-2013)
56.Προφήτη Ηλία ( Χαλάζι 29-6-2013, Παγετό 17-3-2013)
57.Ριζάρι (Χαλάζι 29-5-2013, Παγετό 17-3-2013)
58.Ριζό (Παγετό 17-3-2013 & 5-10-2013, Χαλάζι 10-6-2013 & 29-6-2013)
59.Σαρακηνοί (Χαλάζι 26-5-2013 & 29-6-2013 & 4-6-2013, Βροχόπτωση 12-7-2013)
60.Σεβαστειανά (Χαλάζι 29-6-2013, Παγετό 17-3-2013)
61.Σκύδρα ( Χαλάζι 29-6-2013, Παγετό 17-3-2013)
62.Σωτήρα (Ανεμοθύελλα 26-5-2013)
63.Τριφύλλι ( Χαλάζι 29-6-2013, Παγετό 17-3-2013)
64.Τσάκοι (Παγετό 5-10-2013)
65.Φιλώτεια (Βροχόπτωση 28-5-2013, Παγετό 17-3-2013)
66.Φλαμουριά (Χαλάζι 17-5-2011 & 29-6-2013 & 11-6-2013, Ανεμοθύελλα 26-5-2013, Παγετός 17-3-2013)
Χρυσή ( Παγετό 5-10-2013) 

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΡΟ "ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΕΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ"



ΘΕΜΑ: «Δημοσιοποίηση της υπ. αριθμ. 9800/14-05-2014 (ΦΕΚ 1234/Β/15-05-2014) ΥΑ με θέμα :Τροποποίηση της αρ. 26984/19-12-2013 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ 3255/Β’/2013) ‘’2η Πρόσκληση για την υποβολή αιτήσεων ενίσχυσης - φακέλων υποψηφιότητας προς ένταξη στο καθεστώς του Μέτρου 112 «Εγκατάσταση Νέων Γεωργών» του Άξονα 1 «Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του τομέα της γεωργίας και της δασοκομίας» του Π.Α.Α. 2007-2013 για το έτος 2014’’».
        
      Σύμφωνα με την αριθμ. 9800/14-05-2014 (ΦΕΚ 1234/Β/15-05-2014) ΥΑ με θέμα :Τροποποίηση της αρ. 26984/19-12-2013 Υπουργικής Απόφασης (ΦΕΚ 3255/Β’/2013) ‘’2η Πρόσκληση για την υποβολή αιτήσεων ενίσχυσης - φακέλων υποψηφιότητας προς ένταξη στο καθεστώς του Μέτρου 112 «Εγκατάσταση Νέων Γεωργών» του Άξονα 1 «Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του τομέα της γεωργίας και της δασοκομίας» του Π.Α.Α. 2007-2013 για το έτος 2014’’ και ιδίως το άρθρο 1 ως περίοδος υποβολής αιτήσεων ενίσχυσης- φακέλων υποψηφιότητας στο Μέτρο ορίζεται η περίοδος από 18.3.2014 έως 6.6.2014.

    
                                                                                                                Ο Διευθυντής  

                                                                                                               Τρύφων Τσαντάκης


http://promahi-nea.blogspot.gr/

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Τζαμτζής: «Παράταση για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών ΕΛΓΑ έως 30 Ιουνίου και πληρωμή αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ για το έτος 2013 την Πέμπτη 22 Μαΐου»


Ιορδάνης Τζαμτζής: «Παράταση για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών ΕΛΓΑ έως 30 Ιουνίου και πληρωμή αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ για το έτος 2013 την Πέμπτη 22 Μαΐου»

Ο Βουλευτής Πέλλα κ. Ιορδάνης Τζαμτζής ενημερώνει τους αγρότες ότι δίδεται παράταση για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών ΕΛΓΑ έως 30 Ιουνίου. 

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΛΓΑ δίνει παράταση πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών και οι αγρότες θα μπορούν να καταβάλουν εμπρόθεσμα τις ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΛΓΑ έως 30 Ιουνίου. 

Υπενθυμίζεται οτι ο κ. Τζαμτζής έπειτα από συνεχής παρεμβάσεις, με ερώτηση που κατέθεσε προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Τσαυτάρη Αθανάσιο αλλά και με επαφές τόσο με τον Πρόεδρο του ΕΛΓΑ κ. Έξαρχο Βασίλη, όσο και τον Αντιπρόεδρο ΕΛΓΑ κ. Μποτό Αργύρη, δικαιώνεται διότι δίνεται παράταση ενός τριμήνου επιπλέον για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών του ΕΛΓΑ από τους αγρότες.

Επίσης, ο κ. Τζαμτζής ενημερώνει τους αγρότες ότι την Πέμπτη 22 Μαΐου ο ΕΛΓΑ θα πραγματοποιήσει πληρωμή που αφορά τις αποζημιώσεις των αγροτών που εκκρεμούν για το έτος 2013 από ζημιογόνα αίτια όπως χαλάζι, βροχόπτωση και ανεμοθύελλα.



http://aridaianews.blogspot.gr/

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

''ΚΑΛΗ Η ΠΛΑΚΑ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ'' TO SPOT ΤΗΣ ΟΝΝΕΔ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Tα σπάει το προεκλογικό βίντεο της ΟΝΝΕΔ!

Ποιος είναι ο... βάτραχος;

  
Με ένα φοβερό βίντεο η ΟΝΝΕΔ , μπαίνει για τα καλά στην προεκλογική περίοδο με ένα χιουμοριστικό βίντεο, όπου ένας... βάτραχος εγγυάται για τα πάντα! Το βίντεο ωστόσο καταλήγει ότι "καλή η πλάκα , αλλά όχι με την χώρα" 
  

Πάει για παράταση η καταβολή της ασφαλιστικής εισφοράς του ΕΛΓΑ


Αλεξανδρής Πέτρος|  
Δρομολογούνται οι διαδικασίες παράτασης της εμπρόθεσμης καταβολής της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς έτους 2013, των αγροτών, στον ΕΛΓΑ, όπως ανακοινώνει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, μετά την επικοινωνία του αναπληρωτή υπουργού Θεόφιλου Λεονταρίδη, με τον πρόεδρο του ΕΛΓΑ Βασίλη Έξαρχο και τον αντιπρόεδρο Αργύρη Μποτό. Να σημειωθεί ήδη ο Βουλευτής κ. Τζαμτζής ζήτησε το προηγούμενο διάστημα από τον κ. Έξαρχο να δώσει έναν μήνα ακόμα παράταση για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών του ΕΛΓΑ, γιατί πολλοί  αγρότες δεν πρόλαβαν να πληρώσουν τις εισφορές λόγω οικονομικών δυσχερειών.
Υπενθυμίζεται δε ότι ο κ. Τζαμτζής είχε ζητήσει και πέτυχε παράταση πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών για ένα μήνα, τον μήνα Απρίλιο.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, μετά την υποβολή σχετικών αιτημάτων από παραγωγούς πολλών περιοχών της χώρας και λαμβάνοντας υπόψη:
α) τη γενικότερη οικονομική κρίση,
β) το γεγονός ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η πληρωμή των αποζημιώσεων για ζημιές έτους 2013, από τον ΕΛΓΑ στους ασφαλισμένους,
γ) το γεγονός ότι μερικές χιλιάδες παραγωγών, οι οποίοι ενώ είναι δικαιούχοι αποζημιώσεων, εξακολουθούν να μην έχουν εξοφλήσει την ασφαλιστική τους εισφορά,          
στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΛΓΑ, το οποίο θα συνεδριάσει την Παρασκευή 16 Μαΐου 2014, θα ληφθεί σχετική απόφαση παράτασης μέχρι την 30η Ιουνίου 2014, ενώ παράλληλα θα προωθηθεί τροποποίηση και της σχετικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης. 

 http://www.agronews.gr/

Ένα βήμα πριν την πληρωμή το πριμ για το αιγοπρόβειο κρέας


Αλεξανδρής Πέτρος|  15/05/2014 - 
Μετά τη δημοσίευση σε ΦΕΚ της απόφασης που υπέγραψε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης, δρομολογείται προς πληρωμή -πιθανώς σήμερα Πέμπτη ή αύριο Παρασκευή- το ποσό των 30 εκατ. ευρώ που αφορά την ειδική στήριξη του άρθρου 68 για το αιγοπρόβειο κρέας.
Σύμφωνα με την απόφαση, το συνολικό ποσό στήριξης για το αιγοπρόβειο κρέας το 2013 ανέρχεται στα 29.580.000 ευρώ.Σύμφωνα με την απόφαση, το συνολικό ποσό στήριξης για το αιγοπρόβειο κρέας το 2013 ανέρχεται στα 29.580.000 ευρώ.
Να σημειωθεί ότι η απόφαση που υπεγράφη από τον υπουργό καθορίζει το συνολικό ύψος ενίσχυσης, καθώς και το ύψος ενίσχυσης ανά κατηγορία, στο πλαίσιο της ειδικής στήριξης του άρθρου 68 για το αιγοπρόβειο κρέας για το έτος 2013.
Όπως διευκρινίζεται στην απόφαση, το συνολικό ποσό στήριξης για το 2013 ανέρχεται στα 29.580.000 ευρώ.
Επισημαίνεται ότι κατόπιν της δημοσίευσης της σχετικής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως θα προχωρήσουν οι διαδικασίες πληρωμής των δικαιούχων κτηνοτρόφων.
Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία για τον τόπο μας, το ΥπΑΑΤ με συντονισμένες ενέργειες δημιουργεί το περιβάλλον, ώστε η κτηνοτροφία να αποτελέσει έναν από τους πυλώνες ανάπτυξης της οικονομίας της ελληνικής υπαίθρου. Με την υπογραφή της σημερινής απόφασης για την ενίσχυση μέσω του άρθρου 68 εξασφαλίζουμε παράλληλα την απαραίτητη ρευστότητα για την ομαλή παραγωγική διαδικασία των αιγοπροβατοτρόφων της χώρας μας.
Για την υποστήριξη του σημαντικού αυτού παραγωγικού κλάδου προωθούμε στο Υπουργείο πλέγμα δραστηριοτήτων, το οποίο ενδυναμώνει την ελληνική νομαδική κτηνοτροφία.
Μετά από μεγάλη προσπάθεια κατά τις διαβουλεύσεις της νέας ΚΑΠ, δώσαμε λύση στο θέμα του ορισμού του βοσκοτόπου, ώστε να αλλάξει, προκειμένου να συμπεριληφθούν σε αυτόν οι φρυγανώδεις και ξυλώδεις εκτάσεις του τόπου μας, αυξάνοντας κατά πολύ τις επιλέξιμες για τις κοινοτικές ενισχύσεις εκτάσεις της κτηνοτροφίας μας. Μόλις πριν από μια εβδομάδα πέρασε τροπολογία στη Βουλή που αλλάζει τον ορισμό των βοσκοτόπων και εκτιμάται ότι έτσι θα αυξηθούν οι αξιοποιήσιμες βοσκήσιμες εκτάσεις. Σημαντική τομή που θα υποστηρίξει τον κλάδο της κτηνοτροφίας αποτελεί η θεσμοθέτηση διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης, μέσω των Ειδικών Περιφερειακών Προγραμμάτων που θα υλοποιηθούν σε όλη τη χώρα.
Η στήριξη που δίνεται στον κλάδο της κτηνοτροφίας μέσα από τη νέα ΚΑΠ έρχεται και μέσα από την καλλιέργεια των ψυχανθών φυτών που υποστηρίζουμε με ποικίλες δράσεις. Ταυτόχρονα επιλύουμε χρόνια προβλήματα των κτηνοτρόφων, όπως είναι η απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης σταβλικών εγκαταστάσεων, η αναχλόαση – το ξαναπρασίνισμα δηλαδή των ελληνικών λιβαδιών και τα προγράμματα για τη βελτίωση των ντόπιων φυλών αγροτικών ζώων.
Θα συνεχίσουμε σθεναρά τις προσπάθειες ενίσχυσης του τομέα της κτηνοτροφίας που αποσκοπούν στο σύνολό τους στη μείωση των εισαγωγών των ζωικών προϊόντων και στην αύξηση των ποιοτικών μας κτηνοτροφικών προϊόντων».






http://www.agronews.gr/

Δείτε τι γλιτώσαμε το 2012!! FT: «''Σχέδιο Ζ'' για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ-Όταν είδαμε ότι μπορεί να βγεί ο Τσίπρας εντείναμε την προετοιμασία για Grexit»


​ΟΛΟ το απόρρητο «Σχέδιο Ζ» για την Ελλάδα παρουσιάζουν οι «Financial Times», στο δεύτερο μέρος της έρευνας του δημοσιογράφου Πίτερ Σπίγκελ, όπου αναφέρεται το απόρρητο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την έξοδο της χώρας μας από το κοινό νόμισμα.

Στο δημοσίευμα με τίτλο «το παρασκήνιο του πως σώθηκε το ευρώ», οι «Financial Times» αποκαλύπτουν την ομάδα αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΔΝΤ που προετοιμαζόταν για την κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών και την έξοδο της χώρας από το κοινό νόμισμα.



Ο δημοσιογράφος Πίτερ Σπίγκελ, αναφέρει στην έρευνά του πως το «Σχέδιο Ζ» ήταν τόσο απόρρητο, που ούτε γράφτηκε ποτέ σε επίσημο έγγραφο αλλά ούτε και εστάλη κάποιο σχετικό e-mail.

Η προσπάθεια να μην διαρρεύσουν πληροφορίες γύρω από το συγκεκριμένο σχέδιο ήταν μεγάλη, καθώς μια ενδεχόμενη αποκάλυψη του σχεδίου θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιο πανικό που θα τους ανάγκαζε να θέσουν το σχέδιο σε εφαρμογή.

Σύμφωνα με μέλος που συμμετείχε στην ομάδα εργασίας, δεν είχε καταρτιστεί ούτε ένα έγγραφο σχετικά με το σχέδιο αυτό, ενώ τα μέλη της ομάδας δεν αντήλλασσαν email μεταξύ τους για το θέμα, αναφέρουν οι FT, επισημαίνοντας ότι είχε ληφθεί απόφαση να μην αναμειχθεί κανείς Έλληνας αξιωματούχος στην υπόθεση, υπό τον φόβο των διαρροών.

«Ιθύνοντες» του σχεδίου φέρονται σύμφωνα με το δημοσίευμα να είναι τέσσερις παράγοντες:
Ο Γιέργκ Ασμουσεν της ΕΚΤ, ο Μάρκο Μπούτι της Κομισιόν, ο Τόμας Βίζερ του Euroworking Group και ο Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ.


ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ-«ΕΛΕΙΠΑΝ» 3 ΔΙΣ. ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ:
Το δημοσίευμα, ξεκινά με την εικόνα του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος να λαμβάνει σοκαριστικά νέα την Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012 (δύο 24ωρα πριν από τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση της εποχής εκείνης).

Ο Γιώργος Προβόπουλος και η «ομάδα εκτάκτου ανάγκης» που είχε συστήσει στην ΤτΕ, για να επιβλέπει την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών, λαμβάνουν την πληροφορία ότι σε μία ημέρα οι καταθέτες σήκωσαν 3 δισ. ευρώ από τις τράπεζες.

Αυτό πρακτικά σήμαινε πως οι τράπεζες θα είχαν ξεμείνει από χαρτονομίσματα σε 1-2 ημέρες, με μια «πλήρης κλίμακας» τραπεζική κρίση να βρίσκεται προ των πυλών.

Οι άμεσες ενέργειες ήταν να μεταφέρει η κεντρική τράπεζα έξτρα ευρώ από άλλα μέρη της ΕΕ για να εξασφαλίσει ότι θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε μεγάλες εκροές κεφαλαίων, ενώ λίγο πριν τις εκλογές η Ελλάδα άντλησε το υπέρογκο ποσό των 28,5 δισ. ευρώ.

ΤΙ ΠΡΟΕΒΛΕΠΕ ΤΟ «ΣΧΕΔΙΟ Ζ»:

Για το «Plan Z» είχε δημιουργηθεί μία ομάδα περίπου 25 ατόμων που λειτουργούσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες, στην ΕΚΤ και στα γραφεία του ΔΝΤ στην Ουάσινγκτον.
Στόχος τους όπως λένε, δεν ήταν το «Grexit» αλλά ακριβώς το αντίθετο.

Στο ξεκίνημα του 2012, όμως, θεωρούνταν από τους ίδιους «ανεύθυνο να μην υπάρξει προετοιμασία για αυτό το ενδεχόμενο».Το δημοσίευμα, αναφέρει ότι το γεγονός που οδήγησε στην «εντατικοποίηση» των εργασιών για το «Πλάνο Ζ» ήταν η πιθανότητα επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα στις εκλογές του Ιουνίου του 2012.

«Ηταν η στιγμή που είπαμε ότι πρέπει να ολοκληρώσουμε την εργασία μας», αποκάλυψε μέλος της ομάδα στους «FT». Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν αυτό που σταμάτησε την εφαρμογή του σχεδίου.

ΠΩΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ- ΤΑ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ:

Το σχέδιο περιλάμβανε λεπτομερείς κινήσεις για το πως θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα νέο οικονομικό σύστημα από το μηδέν.

Τα δραστικά μέτρα, περιλάμβαναν κλείσιμο των ΑΤΜ αλλά και την επαναφορά συνοριακών ελέγχων για την πρόληψη της μαζικής φυγής κεφαλαίων.

Μάλιστα οι αρμόδιοι μελέτησαν και το παράδειγμα της Αργεντινής και την έκδοση σημειωμάτων οφειλής (IOUs) το 2001 με το δεδομένο ότι τα κέρματα και χαρτονομίσματα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα δεν θα ήταν πλέον νόμιμα. Άλλωστε η Ελλάδα όπως και όλες οι άλλες χώρες της ευρωζώνης, είναι συνδεδεμένη με ένα δίκτυο που ονομάζεται Target 2, ένα γιγαντιαίο ιδιόκτητο υπολογιστικό σύστημα που διαχειρίζεται η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες. Μόλις η Ελλάδα έβγαινε από το Target 2, δεν θα υπήρχε τρόπος να εκκαθαριστούν οι συναλλαγές. Το όλο σύστημα θα πρέπει να ανακατασκευαστεί.

Το «Σχέδιο Ζ» αναφέρει πως η ξοδος της Ελλάδας θα μπορούσε να συμβεί από δύο πράγματα:
Πρώτον λόγω των τραπεζών που δεν θα μπορούσαν πλέον να λάβουν χρηματοδότηση με εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα, τα οποία δεν θα γίνονταν αποδεκτά αν η Ελλάδα πτώχευε.Ο λόγος της πτώχευσης θα οφειλόταν στη διακοπή χρηματοδότησης μέσω του προγράμματος στήριξης. Η δεύτερη αιτία θα οφειλόταν σε μαζική απόσυρση καταθέσεων από τις τράπεζες.

Η ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ ΓΝΩΡΙΖΕ, ΑΛΛΑ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ- Ο ΣΟΙΜΠΛΕ ΣΤΗΡΙΖΕ ΤΟ «GREXIT»:

Το δημοσίευμα, αναφέρει ακόμα πως η Άνγκελα Μέρκελ αν και γνώριζε για το σχέδιο εντούτοις δεν ήθελε να το δει, επειδή αν αυτό συνέβαινε θα έπρεπε να το πάει στη Γερμανική Βουλή. "Το τοίχος προστασίας πέτυχε" τονίζει η εφημερίδα. "Κατά τη διάρκεια ενός δείπνου μεταξύ του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και της Άνγκελα Μέρκελ στην καγκελαρία στο Βερολίνο, λιγότερο από δύο εβδομάδες πριν από τις ελληνικές εκλογές, η κυρία Μέρκελ ζήτησε από τον κ. Μπαρόζο να την διαβεβαιώσει ότι το σχέδιο ήταν έτοιμο σε περίπτωση που η Ελλάδα απέρριπτε τους όρους του προγράμματος διάσωσης και ακολουθούσε έξοδος από το ευρώ", επισημαίνεται.

"Ο κ. Μπαρόζο γνώριζε την ύπαρξη του σχεδίου και προσφέρθηκε να το δείξει στην κυρία Μέρκελ, όμως εκείνη του είπε ότι ο λόγος του είναι αρκετός", αναφέρει ο δημοσιογράφος που επικαλείται αξιωματούχους που ήταν στη συνάντηση αυτή.


Παράλληλα, ταλαντευόταν ανάμεσα στο «Grexit» και την απόρριψη του σχεδίου, με τους συμβούλους της να έχουν χωριστεί στα δυο.

Απόλυτος στην άποψή του ήταν ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος όχι μόνο ήταν υπέρ του «Grexit», αλλά θεωρούσε την Ελλάδα ως «μολυσμένο πόδι» που μόνο αν ακρωτηριαζόταν το υπόλοιπο σώμα θα μπορούσε να εξυγιανθεί.

Τελικά, η Γερμανίδα Καγκελάριος απέρριψε το «Grexit» επειδή οι οικονομικοί της σύμβουλοι δεν μπορούσαν να διατυπώσουν με σαφήνεια πρόβλεψη για το τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση και η καγκελάριος δεν ήθελε να λειτουργήσει με βάση την αβεβαιότητα.

Αυτό που την διαβεβαίωσε πλήρως, ήταν η στροφή του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος άλλαξε την στάση του και την διαβεβαίωσε ότι θα υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα. Καίριας σημασίας προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η παρέμβαση του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ο οποίος επισκέφθηκε τον μετέπειτα πρωθυπουργό της Ελλάδας και τον έπεισε ότι δεν πρέπει να ζητήσει αλλαγή του προγράμματος και να το εφαρμόσει πιστά για έναν χρόνο.

Ο Αντώνης Σαμαράς πείστηκε τότε και, σύμφωνα με το δημοσίευμα, άλλαξε χειρόγραφα τη δήλωση την οποία ετοίμαζε λέγοντας ότι θα ξεκινούσε την υλοποίηση των συμφωνηθέντων αμέσως.

www.star.gr/Pages/Oikonomia.aspx?art=227760&artTitle=nea_vomva_apo_tous_financial_times_to_schedio_z_gia_exodo_tis_elladas_apo_to_evro

Διαβάστε όλο το άρθρο των FT:

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στους Financial Times . Είναι ένα ηχηρό ράπισμα σε όσους κομπάζουν ότι η απειλή εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια δήθεν μπλόφα των Ευρωπαίων. 

Κάπου εδώ να πούμε ότι η απειλή-εκβιασμός ότι θα αποχωρήσουμε από την Ευρωζώνη προκαλώντας χάος και άρα δώστε μας τα χρήματα που χρειαζόμαστε (=σκίζουμε μνημόνια), είναι σαν να απειλεί κάποιος ότι θα τινάξει τα μυαλά του στον αέρα και προειδοποιεί τους διπλανούς τους ότι θα λερωθούν...

How the euro was saved

In the second instalment of a series on the year that changed Europe, Peter Spiegel reveals how a secret strategy was developed to contain the firestorm from a Greek exit.

Every working day since the crisis struck, George Provopoulos, the silver-haired governor of Greece’s central bank, summoned a small “emergency team” of aides to his offices at 6pm to review the health of the nation’s banks. What he was told on June 15 2012 was enough to make the courtly central banker blanch.

It was the Friday before a parliamentary election – the second national vote in as many months – and the country appeared to be edging towards panic. On that day, Greeks withdrew more than €3bn from their bank accounts, or about 1.5 per cent of the country’s entire economic output. The Bank of Greece had watched people moving money from their banks to their mattresses for nearly three years, but never on such a scale.

“In a matter of a few days, a full-blown banking crisis could have erupted,” Mr Provopoulos said in an interview. At that rate, Greece would run out of bank notes in a day or two.

Unbeknown to almost the entire Greek political establishment, however, a small group of EU and International Monetary Fundofficials had been working clandestinely for months preparing for a collapse of Greece’s banks. Their secret blueprint, known as “Plan Z”, was a detailed script of how to reconstruct Greece’s economic and financial infrastructure if it were to leave the euro.


The plan was drawn up by about two dozen officials in small teams at the European Commission in Brussels, the European Central Bank in Frankfurt and the IMF in Washington. Officials who worked on the previously undisclosed plan insisted it was not a road map to force Greece out of the euro – quite the opposite. “Grexit”, they feared, would wreak havoc in European financial markets, causing bank runs in other teetering eurozone economies and raising questions of which country would be forced out next.

But by early 2012, many of those same officials believed it was irresponsible not to prepare for a Greek exit. “We always said: it’s our aim to keep them inside,” said one participant. “Is the probability zero that they leave? No. If you are on the board of a company and you only have a 10 per cent probability for such an event, you prepare yourself.”

Over the past six months, the Financial Times has interviewed dozens of officials directly involved in fighting the eurozone crisis to examine how, over the course of the conflagration’s final year, those leaders transformed the European project into something entirely new: a far more centralised eurozone where EU institutions have assumed vast swaths of economic and financial authority that once rested with national governments. Voters seeking to reject this new concentration of power in Brussels and Frankfurt could be a significant force in next week’s European Parliament elections.

A new sense of urgency

It was yet another near-catastrophe in Greece – which by mid-2012 had experienced street riots, soaring unemployment and austerity that had produced four years of Great Depression-style economic contraction – that would spark European leaders to act decisively. Since 2009, Greece’s economy had shrunk by 20 per cent.

At no time in the crisis was Europe’s single currency more at risk of blowing apart than the weeks either side of the Greek parliamentary election in June. Grexit planning took on new urgency when it appeared that the leftist Syriza party – led by anti-bailout insurgent Alexis Tsipras – was on the verge of winning. “That was the time when we really said: We’ve got to finalise our work,” said another person involved in Plan Z.

With most of the world’s economic leadership flying to Los Cabos, Mexico, for the annual Group of 20 summit the same weekend as the Greek vote, a small group of top EU officials stayed at their desks in case Plan Z had to be activated. They were led by Olli Rehn, EU economic commissioner, who cancelled his flight to Mexico to stay in Brussels. Mario Draghi, the European Central Bank chief, remained in Frankfurt and Jean-Claude Juncker, the Luxembourg prime minister who headed the eurogroup of finance ministers, was also on call.

Plan Z was never used. Mr Tsipras’s Syriza party finished second, allowing Greece’s mainstream parties to form an uneasy coalition that eventually agreed to stay the bailout course.

But senior officials said the near-miss that summer, and the ensuing debate about Greek membership, helped focus minds in capitals across the eurozone – particularly Berlin, where fights over the advisability of Grexit raged for three more months, before Angela Merkel, the German chancellor, finally put an end to them.

A stunning reversal

Greece’s membership of the euro has been a contentious subject since the moment Athens joined the common currency in 2001. After years of raising alarms, Eurostat, the EU’s statistical agency, conducted an investigation in 2004 that found Greece had misreported its financial data, producing figures that vastly overstated its fiscal health in the run-up to euro membership. Despite endemic mismanagement, Athens was able to take advantage of the low interest rates that came with eurozone membership to keep its economy humming on borrowed cash. EU leaders largely ignored the warnings about Greece from bean-counters in Brussels.

But when Greece’s bailout began to falter in 2011, the issue moved from dust-covered EU reports to closed-door deliberations between Europe’s most influential leaders. According to multiple EU officials, Wolfgang Schäuble, the powerful German finance minister, became Grexit’s most influential advocate.

Until early 2012, however, much of the discussion remained theoretical, the province of competing 
economists
 within various finance ministries, as well as the commission’s economics directorate, which attempted to model the impact Grexit would have on Greece and the rest of the eurozone.

Actual Europe-wide contingency planning remained limited, if it occurred at all. Jean-Claude Trichet, the ECB chief until November 2011, barred any discussion of Grexit for fear that even a hint the central bank was considering it could become a self-fulfilling prophesy, former ECB officials said.

In Brussels, a group directed by Marco Buti, head of the commission’s economics directorate, had quietly compiled data aimed at convincing Germany and its allies that Grexit would wreak far more havoc than they were anticipating. But more concreteplanning was curtailed for fear of leaks.

Only at the IMF, which had vast institutional experience gained from all manner of economic disasters, had any serious work begun.

When Grexit was first publicly broached during the November 2011 G20 summit in Cannes – where both Ms Merkel and host Nicolas Sarkozy, the French president, pushed for an in-or-out referendum in Greece – there had been no planning for an outcome in which Greece opted to leave.

Several senior officials said they were stunned Ms Merkel and Mr Sarkozy had aired the idea that the eurozone could be left voluntarily, something that had previously been vigorously denied. Even officials who had worked closely with the two said they were caught unawares.

“I fell off my chair,” said one who had participated in closed-door discussions with both leaders. “For the first time, instead of the word being expunged out of conversations, they were using it. I remember thinking then: we’re heading for trouble now.”

Leaving the Greeks out

Work on Plan Z began in earnest in January 2012, largely overseen by four men. Jörg Asmussen, a German who had joined the ECB executive board that month, was assigned by Mr Draghi to head a Grexit task force within the central bank. Thomas Wieser, a long-time Austrian finance ministry official, was appointed permanent head of the “euro working group” of finance ministry deputies and helped co-ordinate work in Brussels with Mr Buti. And Poul Thomsen, a Dane who had headed the IMF’s Greek bailout team since the onset of the crisis, provided input from the fund in Washington.

Efforts to keep information from leaking from the small teams around the four men were extreme for the same reason Mr Trichet had banned such planning: public discovery could be enough to cause the kind of panic that would force them to put their plan into action.

According to one participant, no single Plan Z document was ever compiled and no emails were exchanged between participants about their work. “It was totally fire-walled even within [the institutions],” said the official. “Even between the teams there was fire-walling.” A decision was made not to involve Greek officials out of fear of leaks.

Their firewalls worked. During a dinner between José Manuel Barroso, the commission president, and Ms Merkel at the chancellery in Berlin less than two weeks before the Greek vote, Ms Merkel asked for reassurance from Mr Barroso that a plan was in place in case Greece rejected bailout conditions and Grexit ensued.

Mr Barroso acknowledged the plan’s existence and offered to show it to Ms Merkel but she said his word was enough, according to officials in the room. Under the German system, such documents can be requested by the Bundestag, and senior German officials were concerned they would be obliged to disclose such planning if they had it in writing.

An argument and a plan

Although the FT was not given access to Plan Z documents, officials who saw them said they amounted to a detailed script of how to create a new financial system from scratch.

In Washington, IMF officials prepared a 20-page matrix of actions. Drawing on their experience on bank runs and currency crises, officials said the detailed IMF blueprint included such drastic action as turning off all ATMs and reinstating border controls to prevent massive capital flight.

At the ECB, officials studied Argentina’s experience of issuing IOUs during their 2001 currency crisis, since the euro notes and coins circulating in Greece would no longer be legal tender. Among the options was issuing Greek IOUs worth about half the value of those euros, since getting new bank notes to Greece would be a logistical nightmare.

ECB officials examined the US military’s introduction of new dinars into Iraq in 2003 but were humbled by the logistical challenge; the US effort took only three months but relied on the air and land assets of the world’s largest armed forces. Greece’s capacity to print notes on its own was limited; since the euro was introduced, Athens had mostly printed €10 notes.

Equally complicated was the basic “plumbing” of the Greek economy. Greece, like all other eurozone countries, is connected by a network called Target 2, a giant proprietary computer system run by the ECB and national central banks that make most commercial transactions possible. Once Greece was disconnected from Target 2, it would have no way to clear transactions, grinding the economy to a halt. The entire system would have to be rebuilt.

Similar work was occurring in Brussels. Some of it was thick in EU law: how can a ringfenced economy still be a fully integrated member of the EU’s internal market, which requires a free flow of goods? What were the legal authorities to set up capital controls? Other preparations were much more practical, such as which officials would appear in public to announce Greece’s new status.

“The people who would have been responsible for pulling a switch, they would have received in good time a paper saying: you’ve got to do this and this and this,” said a participant.

To many who worked on the project, Plan Z was as much an argument as an action plan. They wanted to demonstrate to those advocating for Grexit that the job was Herculean, something they could not conceivably back once they realised how difficult it would become. 

But in the summer of 2012, Greek voters almost forced their hand.

A hard default

With most of Europe’s attention focused on France, where Mr Sarkozy was fighting an unsuccessful effort to win re-election on the same day as Greece’s first parliamentary election, few outside Greece anticipated the storm that was approaching. Even within Greece many political leaders were stunned when results started rolling in on the evening of Sunday May 6.



For most of the four decades since its return to democracy in 1974, Greece’s electoral politics had been dominated by two parties, Pasok on the left and New Democracy on the right. But as the crisis deepened, amid accusations by bailout monitors of mismanagement under governments led by both parties, that status quo began to splinter.

Anti-government activists on the far left and right, once dismissed as radical fringe groups tossing Molotov cocktails in Athens’ central Syntagma Square, began to gain support from a disaffected electorate. The neo-Nazi Golden Dawn party found a receptive audience among the alienated urban poor; the charismatic Mr Tsipras found his own fertile ground among supporters of Pasok, which had negotiated the hated bailout agreements.

As expected, New Democracy finished first in the vote but it polled less than 19 per cent – a stunning 14.6 percentage points less than it had received in national elections three years earlier. Even more remarkable was the complete collapse of Pasok. It finished third behind Syriza, with just 13 per cent of the vote – 31 points less than in 2009.

“We were not reading properly what was happening in Greek society,” said a veteran Pasok politician. “We knew there was a lot of anger but when you’re caught up in the [bailout] programme and wanting to make it a success and believing that the country needs to change, we did not pick up – nobody did, really – the rise of Golden Dawn, nor the spectacular rise of Syriza, nor our collapse.”

We were not reading properly what was happening in Greek society. Nobody picked up the rise of Golden Dawn, nor the spectacular rise of Syriza, nor our collapse

One person who was not surprised was Lucas Papademos, Greece’s technocratic prime minister who had managed to hold the country together during a truncated six months in office. In an interview, the former central banker said opinion polling on the eve of the vote had made him so concerned the election would prove inconclusive that he remained in his office on the Sunday night of the election to prepare for the market shock.

According to Mr Papademos, Greek authorities were concerned in the vote’s immediate aftermath that things could spin out of control if the antagonistic parties were unable to form a government for weeks. But they also feared that a new government, led by Syriza or even New Democracy, would reject the bailout deal, leading EU authorities to pull the plug. “The risk was that the constellation of election results would not allow the formation of a government supportive of the new economic programme,” Mr Papademos said.

In a teleconference, the seven European leaders heading to the Los Cabos G20 summit agreed to stick to a common line: they would promise to support Greece – but only if it abided by the existing bailout’s conditions. There would be no renegotiation.

Without bailout funding, Athens would no longer be able to pay its bills, and there was a €3.1bn bond due on August 20, a portion of which was held by the ECB.

A “hard default” – failing to pay an outstanding bond – was long seen as the most likely route to Grexit since, if there was no one left to lend to Athens, it would not be just the government that ran out of money.

At the time, Greek banks were relying on emergency central bank loans to stay afloat because private investors had stopped lending. To get those central bank loans, Greek banks had to provide some kind of collateral, which, for banks in most countries embroiled in the crisis, meant government bonds. But those government bonds would become worthless in a hard default, so central bank loans would be cut off. Without emergency liquidity assistance, Greece’s banks would collapse. With no banks there was no economy.

This would not happen in a traditional monetary system. But Greece did not have a central bank in the traditional sense. Its central bank was in Frankfurt, run by officials who were mainly not Greek, and there was no way to compel the ECB to lend to Greek banks. The only way to restart the banking system would be for Athens to set up its own central bank and begin printing its own currency.

‘Kill the country in hours’

But Mr Papademos and EU officials began to worry about a second “accidental” route to Grexit after the May election results: a bank run.

If panicked withdrawals began, it could lead to the same place as a “hard default”. Greek banks would literally run out of cash, and the ECB would be unable to fund them because they would be insolvent. “Rules would clearly prohibit providing liquidity without adequate collateral, so that means you kill the country within hours,” said an ECB official involved in the deliberations. To restart the banks, a new currency would be needed.

As Greece’s political parties fought over whether they could form a government, Mr Papademos was receiving daily updates from the central bank on totals being withdrawn by depositors; the amounts were becoming so large that he wrote a warning letter to the Greek president. If no government was possible, elections had to be called quickly.


Since the start of 2009, Greek authorities had successfully managed a slow-motion “bank jog” that had seen deposits fall from €245bn to less than €174bn on the eve of the 2012 elections. According to Greek officials, about a third of that money was pulled out of the country entirely; another third was spent to maintain rapidly falling living standards; and a final third was squirrelled away in mattresses and pillowcases for fear the euros could be turned into drachma if they were kept in banks.

Under Mr Provopoulos, the central bank went so far as to fly in extra euros from other parts of the EU to ensure even large withdrawals could be accommodated. A pattern was established: if a Greek depositor asked for a big withdrawal, they were told to come back the next day. For Greek central bankers, it was essential the account holder got the cash when they returned.


“What if a depositor had walked into a bank and asked for his or her money? What if the answer was: ‘I’m sorry, we are short of cash’?” said Mr Provoploulos. “Under the then prevailing conditions, it would have led to widespread concerns and very likely panic among depositors.” An astounding €28.5bn in new banknotes was pumped into Greece in the run-up to the 2012 elections.

But the feverish withdrawals between the May and June votes – the central bank was making shipments 24 hours a day – spooked officials, none more so than those watching from the ECB. A bank run raised questions of democratic legitimacy – should an unelected group of central bankers in Frankfurt, by deciding on their own that Greek banks were no longer solvent, really be the ones to force Greece out of the euro?

Inside the ECB, there was broad consensus that the call that would lead to Grexit should not be made by central bankers. Instead, they would pass the decision to eurozone politicians.

During a June 25 meeting in Brussels with Mr Barroso and Herman Van Rompuy, the European Council president, with Mr Juncker joining by phone, Mr Draghi informed the leaders that eurozone politicians would be asked to guarantee emergency loans to commercial banks before the ECB pulled the plug.

Mr Draghi’s warning was not an academic exercise. One official said Mr Draghi had told the leaders a “period of uncertainty” would begin 30 days before the August bond was due, on July 20. Although Antonis Samaras had cobbled together a coalition the week before, the new government was still demanding renegotiated bailout conditions. And Ms Merkel had not yet decided whether Greece should remain a member of the eurozone.

The infected leg camp

For Germany, the Grexit debate echoed nearly every negotiation over Europe’s common currency since its founding document, the 1992 Maastricht treaty. Should it be a German-led monetary union made up of a small number of neighbouring states with similar economies or a broader political project that welcomed even those less competitive economically?

As a scientist trained to search for certainty, Ms Merkel began her own attempt to answer that question in the months leading up to her 2012 summer break. It would be an exaggeration to say she privately consulted every great economic and political mind in Europe during those weeks. But only a slight exaggeration.

During a Berlin meeting in early June with Mr Barroso, she solicited his view, fretting that Greek voters were about to force their hand by choosing a government that rejected the current bailout. When Mr Barroso told her Grexit would be a disaster and that Mr Samaras would probably win, Ms Merkel said it was Mr Samaras she was worried about, since he was on the campaign trail advocating scrapping the programme.

Two days later David Cameron, the British prime minister, engaged in a similar debate with Ms Merkel in Berlin, according to officials who participated in the meeting. Although Mr Cameron was less optimistic than

Mr Barroso regarding Greece’s ability to turn itself round, his advice was the same: the market reaction was likely to be violent and a eurozone bank run would be hard to stop, citing the UK experience with Northern Rock.

Ms Merkel’s advisers were divided into two camps: the “domino” camp and the “infected leg” camp. The domino camp warned that Grexit would trigger panicked selling of all troubled eurozone government bonds, potentially followed by large-scale bank runs in Portugal, Italy and Spain.

The infected leg camp argued that cutting off Greece would allow the rest of the eurozone to return to health. “You had these two camps and you had good economists in both camps,” said a German official.

At the head of the infected leg camp was Mr Schäuble. Several people who spoke with him said he viewed a Greek exit almost idealistically, as something necessary to save a European project that he had worked for his entire political career.

“What is little understood is that this is because he is such a fervent pro-European,” said one eurozone official who discussed the issue with the gruff German finance minister. “People think he doesn’t like the Greeks. That’s not true. It is because he so much loves Europe that anybody who’s screwing European ideas is just so anti-European that they don’t have a place in his scheme of things.”

Moral hazard

That drive would occasionally lead to conflict with Ms Merkel, officials said. Where Mr Schäuble was far more prepared than his chancellor to cut Greece loose, he was also more willing to increase Germany’s contributions to the eurozone’s bailout fund to help create an impenetrable firewall to protect other euro members.

Within the German finance ministry there was a core group who took an even harder line. Most focused on the “moral hazard” that they argued was emerging in the eurozone, where countries believed there were no consequences to their fiscal mismanagement. Some senior aides felt that “you need to sacrifice one to scare the rest”, said a person involved in the finance ministry discussion.

Ministry officials compiled analysis arguing that Grexit would cost less in the short term than trying to keep a fundamentally insolvent country on life-support indefinitely. Outside consultants were brought in to run similar studies.

Ms Merkel was being given conflicting advice by three central bankers whom she relied on heavily during her pre-holiday soundings and trusted implicitly: Mr Asmussen, who had been Mr Schäuble’s deputy before moving to the ECB; Jens Weidmann, her former economic adviser whom she had named head of the Bundesbank a year earlier; and Philipp Hildebrand, former head of the Swiss National Bank.

All shared the concerns about moral hazard and felt it was unlikely Greece would live up to promises made as part of its bailout, which could lead to endless transfers of German taxpayer money to Athens. But they also told the chancellor that trying to predict the cost of Grexit was folly.

One eurozone official who spoke to Mr Asmussen at the time said his advice to Ms Merkel was: “You could have something which is priced in already, and then you could contain it, or you could end up with a eurozone of 10 [countries].”

The work of Mr Buti and his team in Brussels also appeared to have paid off. German officials said Ms Merkel was told it would be nearly impossible to get all 17 eurozone governments to agree to an exit plan, doing it all in secret without the markets catching wind of the effort, particularly with Greece showing no interest in leaving.

The political discussion in Berlin surrounding Grexit was the most subjective. Many EU leaders who dealt directly with Ms Merkel say she has less sentimental attachment to the European project than did her Christian Democratic predecessors, such as Helmut Kohl and Konrad Adenauer. EU leaders attribute that to her pre-politics life in communist East Germany, where she moved as an infant and lived into adulthood.

At the same time, several officials said they had begun to sense the weight of history on her shoulders. Did she want to be the German chancellor who “potentially breaks up Europe, even though it’s not clear that would happen – but there’s a possibility?” said one German official

In mid-July, Ms Merkel left for her six-week summer break to weigh the advice. Although the chancellor was undecided, the cacophony of senior German politicians publicly calling for Greece to leave had reached a crescendo. “If Greece no longer meets its requirements, there can be no further payments,” Philipp Rösler, head of Ms Merkel’s junior coalition partner the Free Democratic party, said as he prepared for his own summer holiday. “For me, a Greek exit has long since lost its horrors.”

A spectacular U-turn

One leader acutely aware of the debate going on inside the chancellery was Mr Barroso. The commission president told aides he believed one of his cardinal duties as guardian of the EU’s treaties was to keep the eurozone and EU from losing members, be it Greece from the currency union or Britain from the EU itself.

With a massive, long-delayed €34.3bn aid payment hanging in the balance and Mr Samaras continuing to argue for big bailout revisions, Mr Barroso decided to become the first of the inner circle of EU crisis-fighters to visit Athens since the crisis began.

The talks between the two men went on for two hours. Sitting in front of an unlit fireplace in Mr Samaras’ wood-panelled office, Mr Barroso told the new prime minister that demands for wholesale reforms of the bailout programme needed to stop. According to officials in the room, he urged Mr Samaras to spend at least a year executing the existing requirements. After that, the topic of revisions to the programme could be addressed, Mr Barroso suggested. But execution had to come first.

“Don’t start asking for new conditions; there’s no way,” one person in the room recalled Mr Barroso saying. “The first message you have to convey to Germany . . . you have to say you are going to deliver.”

The blunt message from a political ally appeared to have the desired effect. Officials in the room said Mr Samaras began redrafting his press statement by hand even as Mr Barroso delivered his admonition, later telling gathered reporters he would begin “the implementation of agreed measures” immediately.

“Samaras did the most spectacular U-turn in history,” said a minister in the preceding Pasok government.

They just don’t know

Ultimately, however, it would come down to Ms Merkel herself, and after six weeks of contemplation, the German chancellor returned to Berlin with her verdict. There would be no certainty for the scientist. A cautious politician by nature, she could not abide Grexit if none of her advisers could agree on its consequences.

“You all say: ‘Sorry, finally, we don’t know’; If you don’t know, then I won’t take this risk,” one adviser recalled her saying. “Her sense was: all these people, they might all be idiots, but they don’t know.”

Talk of Grexit within the eurozone receded. Ms Merkel made a highly symbolic trip to Athens in October. In Brussels, after a series of tendentious meetings of eurozone finance ministers, a revised bailout was agreed where Greece was promised more debt relief as soon as it achieved a primary budget surplus, which was projected by 2013.

The deal to release Greece’s €34.3bn aid payment was struck just hours before an EU summit in November 2012. As he arrived, Mr Samaras made a quick statement: “Solidarity in our union is alive. Grexit is dead.”


Never again would Greece threaten the existence of the euro.



http://dexiextrem.blogspot.gr/

Αρχειοθήκη ιστολογίου