Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Ροδάκινο: Υπάρχει μέλλον, εάν υπάρξει τολμηρή πολιτική


Άρθρο του ΙΟΡΔΑΝΗ ΤΖΑΜΤΖΗ Βουλευτή Πέλλας στο Aridaia News

Η κακή πορεία των εξαγωγών των επιτραπέζιων ροδάκινων και νεκταρινιών, οι υπερβολικά χαμηλές τιμές πώλησης, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις δεν καλύπτουν ούτε τα έξοδα των παραγωγών, έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό κλίμα στο Νομό Πέλλας. 

Οι αγρότες έμειναν αβοήθητοι σε ένα κακό σύστημα εξαγωγών, αδύναμο αλλά και σε πολλές περιπτώσεις ανίκανο να βρει, να διεκδικήσει και να κατακτήσει αγορές για το επιτραπέζιο ροδάκινο. 

Οι Δευτεροβάθμιες Ενώσεις και οι Ομάδες Παραγωγών, λειτουργούν με πολλά προβλήματα και μεγάλα χρέη, ή είναι σε εκκαθάριση και η πλειοψηφία των εξαγωγέων δεν έχει δυνατότητες σωστής οργάνωσης της εμπορίας των προϊόντων τους και δημιουργίας δικτύου πώλησης, ώστε να είναι σημαντικοί «παίκτες» στην αγορά.
 
Ποιότητα προϊόντος 

Άριστη από πολλούς παραγωγούς, όπως και μέτρια έως κακή από κάποιους άλλους. 

Ένα είναι σίγουρο. Χωρίς ποιότητα δεν μπορούμε να «κτυπήσουμε καμία αγορά». Με κακή ποιότητα στα ροδάκινα και πολλές «βλακώδεις εξυπνάδες» χάσαμε και εξαφανιστήκαμε από την αγορά του Μονάχου, την μεγαλύτερη της Ευρώπης. 

Στην πόρτα των βαγονιών τοποθετούσαμε μία παλέτα με ροδάκινα πολύ καλής ποιότητας και μέσα στο βαγόνι φορτώναμε ότι να είναι. 

Πρώτη, δεύτερη, την τρίτη φορά οι «χαζοί» Γερμανοί έστελναν πίσω όλα τα βαγόνια και εμείς μόνοι μας, με τα ολέθρια λάθη μας, χάσαμε την αγορά του Μονάχου. 

Τα τελευταία χρόνια η αγορά της Μόσχας ήταν αυτή που απορροφούσε τις μεγαλύτερες ποσότητες των εξαγωγών ροδάκινων και νεκταρινιών. 

Οι Ρώσοι πληρώνουν αλλά είναι και απαιτητικοί. Το 2005 συμμετείχα στην αποστολή όταν υπογράφηκαν οι συμφωνίες για τις εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων και γνωρίζω καλά ότι θέλουν Ελληνικά προϊόντα, Ελληνικά ροδάκινα ή κεράσια και όχι ελληνοποιημένα, καθαρά και όχι με υπολείμματα φυτοφαρμάκων. Εδώ απαιτούνται δυνατοί φορείς συνεταιρισμοί και ιδιωτικοί. 

Η απουσία όλων αυτών των μικρών φορέων από τα τεκταινόμενα στην αγορά της Μόσχας, καθώς και η απουσία από διάφορες εκθέσεις αγροτικών προϊόντων, καθιστά απαραίτητο ένα συντονιστικό φορέα που θα ασχοληθεί και θα ψάχνει την αγορά όλο τον χρόνο και όχι να περιμένει κάποιους ξένους εμπόρους να έλθουν το καλοκαίρι να αγοράσουν ροδάκινα. Την μια χρονιά έρχεται κάποιος και αγοράζει π.χ. για τα αραβικά κράτη και τον επόμενο χρόνο δεν έρχεται. 

Νέες Ομάδες Παραγωγών Το νομικό πλαίσιο λειτουργίας των Ομάδων Παραγωγών, καταπιέζει και εξαφανίζει κάθε νέο ξεκίνημα νέων ανθρώπων, που θέλουν να λειτουργήσουν έξω από τις λογικές και πρακτικές του παρελθόντος. Πολλοί νέοι αγρότες απαιτούν σύγχρονη λειτουργία των συνεταιρισμών ώστε να πωλούν την παραγωγή τους και να έχουν κέρδος. 

Σήμερα όμως, προϋπόθεση για μια νέα ομάδα παραγωγών για τα πυρηνόκαρπα όπως π.χ. τα ροδάκινα, είναι τα 3 εκατομμύρια τζίρος. Τον Απρίλιο του 2012 το ποσόν έγινε 5 εκατομμύρια, ώστε να μην μπορεί να ξεκινήσει κάποια νέα ομάδα παραγωγών. Ουσιαστικά το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στήριζε ανοικτά τις υπάρχουσες ομάδες. Οι περισσότερες απ’ αυτές όμως, είναι «γίγαντες με πήλινα πόδια» και δεν μπορούν να διεκδικήσουν αγορές. Με πρόταση μου μειώθηκε ξανά στα 3 εκατομμύρια ο τζίρος, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει ο τζίρος που θα απαιτείται για μία τουλάχιστον πενταετία ή τριετία, θα πρέπει να είναι χαμηλός, 500- 600 χιλιάδες ευρώ και τα μέλη πρέπει να μειωθούν ανάλογα. Υπάρχουν προϊόντα όπως π.χ. τα κεράσια, που καλλιεργούνται σε συγκεκριμένη μικρή περιοχή και δεν μπορούν να έχουν μεγάλο τζίρο. Π.χ. η ομάδα παραγωγών κερασιών στον Αρχάγγελο Πέλλας, σε υψόμετρο 600 και πλέον μέτρα, δεν έχει μεγάλο τζίρο και δεν εγκρίνεται. 

Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα σε νέους ανθρώπους να κάνουν καινούργιο ξεκίνημα με νέες Ο.Π. Σε συνδυασμό μάλιστα με τις εκκαθαρίσεις φορέων που γίνονται, θα μπορούν να νοικιάσουν ή και να αγοράσουν χώρους παλαιών συνεταιρισμών και να δουλέψουν καλά. Η συνεταιριστική ιδέα πρέπει να αφεθεί να «ανθίσει» και το συνεταιριστικό κίνημα, μπορεί να αναγεννηθεί εκ της τέφρας του. 

Δημοπρατήρια - Ηλεκτρονικό εμπόριο 

Τα Δημοπρατήρια ήταν απαραίτητα και έπρεπε να έχουν γίνει χρόνια πριν. Από το 1992 διεκδικούσα την λειτουργία Δημοπρατηρίου στην Πέλλα. 

Αφενός μεν οι μεσάζοντες θα φύγουν από τη διαδικασία εμπορίας, αφετέρου και οι αγρότες θα πιεσθούν να παράξουν ποιοτικά προϊόντα, διότι αυτά ουσιαστικά θα έχουν «ονοματεπώνυμο» και με αυτό θα διεκδικεί ο παραγωγός υψηλή τιμή. 

Θέλω να ελπίζω πως μέσα από το ΕΣΠΑ θα δοθεί η δυνατότητα να γίνει πράξη ένα Δημοπρατήριο ανά Περιφέρεια. 

Διεπαγγελματική συμπύρηνου ροδάκινου 

Οι παραγωγοί συμπύρηνων ροδάκινων, φοβούνται ότι για άλλη μία χρονιά, όπως γίνεται όταν υπάρχει ποσότητα βιομηχανικών ροδάκινων, οι τιμές θα είναι χαμηλές για τον παραγωγό. 

Φέτος οι φήμες λένε, ότι η τιμή θα ξεκινήσει από τα 25 λεπτά για τις πρώιμες ποικιλίες και στην Άνδρος (υπάρχει πολύ μεγάλη ποσότητα) θα «πέσει» στα 23 λεπτά. 

Αυτή λέγεται ότι είναι η απόφαση της ΕΚΕ, της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδος. 

Η Διεπαγγελματική του ροδάκινου έχει απαξιωθεί πλήρως εδώ και κάποια χρόνια και σήμερα το συμπύρηνο διακινείται από ομάδες χωρίς διεκδίκηση, χωρίς συμφωνίες. 

Η Διεπαγγελματική του ροδάκινου πρέπει να λειτουργήσει σε νέα βάση αλλά επιβάλλεται να λειτουργήσει. 

Φέτος κανείς δεν μπορεί να πει ποια θα είναι η τιμή του συμπύρηνου ροδάκινου και ποια τιμή θα πάρει ο παραγωγός στο χέρι. 

Δεν είναι αργά, ακόμη και τώρα, να καθίσουν στο τραπέζι ΕΚΕ, φορείς των αγροτών και ομάδες παραγωγών, ώστε να υπάρξουν δεσμεύσεις για το συμπύρηνο ροδάκινο και όχι αυτό να αφεθεί στην τύχη του.


http://aridaianews.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου